Ανέκαθεν ο θεσμός της οικογένειας για τον λαό μας ήταν και είναι πολύ ισχυρός -ιερός θα ήταν η καταλληλότερη έκφραση...
Οι παλαιότεροι από εμάς είχαν ξεχωριστή θεότητα, την Εστία, την οποία και λάτρευαν και την είχαν τοποθετήσει ως προστάτιδα της οικογένειας. Μέσα σε αυτήν, βασικά μέλη και αναπόσπαστα κομμάτια είναι ο παππούς και η γιαγιά. Είναι τα άτομα των οποίων η συνέχεια είμαστε εμείς οι ίδιοι, είναι αυτοί που, σε πολλές περιπτώσεις, μας έχουν δώσει το όνομά τους. Και περίμεναν τη στιγμή αυτή μια ολόκληρη ζωή. Μας πρόσεχαν σε μικρή ηλικία όταν δούλευαν οι γονείς μας, μας μάλωναν όταν δεν τρώγαμε το φαγητό που δεν μας άρεσε.
Ήταν οι πρώτοι δάσκαλοί μας, καθώς τα πρώτα πράγματα που μάθαμε ήταν μέσα από τις ιστορίες
που μας διηγούνταν με τις ώρες. Ήταν τα άτομα στα οποία στρεφόμασταν όταν δεν μας χαρτζιλίκωναν οι γονείς για να καταφέρουμε να πάρουμε το κάτι παραπάνω από το ψιλικατζίδικο... Αυτοί ασφαλώς ανταποκρίνονταν κάθε φορά γιατί απλά ήμασταν η αδυναμία τους και δεν μπορούσαν να μας χαλάσουν χατίρι. Είναι αυτοί που κάθονταν στο πεζοδρόμιο μαζί με τους γονείς μας και χειροκροτούσαν περήφανα κατά την διάρκεια των μαθητικών μας παρελάσεων, που χαρήκανε πιο πολύ κι από εμάς όταν πήραμε απολυτήριο ή πτυχίο, που στεναχωρήθηκαν περισσότερο και από τη μαμά όταν κάναμε χοντρές βλακείες και λάθος επιλογές.
Έχουν κάνει για εμάς τόσα πολλά και ακόμη περισσότερα που δυστυχώς δεν χωράνε σε κανένα κείμενο. Ο παππούς και η γιαγιά μας, ή εάν προτιμάτε τα άτομα της τρίτης ηλικίας, είναι πάνω από όλα ΑΝΘΡΩΠΟΙ οι οποίοι έχουν αγωνιστεί σε ολόκληρη την ζωή τους για να καταφέρουν να προσφέρουν το κάτι παραπάνω στα παιδιά τους και κατ’ επέκταση σε εμάς.
Τώρα στη δύση αυτής της ζωής αντιμετωπίζουν περισσότερα προβλήματα που δεν οφείλονται μόνο στην πιθανόν επιβαρυμένη τους υγεία αλλά και στην οικονομική συγκυρία και τις συνέπειές της. Είναι άτομα που θα τους ταίριαζε να απαιτούν και όχι να επαιτούν μια καλύτερη αντιμετώπιση και ποιότητα.... Αυτό που ζητούν από εμάς δεν είναι η οικονομική στήριξη, αλλά τους αρκεί να δείχνουμε την αγάπη και τον απαραίτητο σεβασμό που τους οφείλουμε...
Άλλωστε είπαμε, αυτοί μας τα έχουν δώσει όλα σε υπερθετικό βαθμό και ανιδιοτελώς.
΄΄Μνήμες Παράδοση΄΄
Δημοσίευση σχολίου