Όταν είμαι συγκλονισμένος, μόνο εσύ ξέρεις τον δρόμο που πρέπει να στραφώ. Όπου κι αν πάω, οι εχθροί μου μου έχουν στήσει παγίδες. Ψάχνω κάποιον να έρθει να με βοηθήσει, αλλά κανείς δεν μου δίνει μια περαστική σκέψη! Κανείς δεν θα με βοηθήσει. Κανείς δεν νοιάζεται λίγο για το τι συμβαίνει σε μένα.
Ψαλμός 142:3-4
Η δύναμη του Θεού στις μάχες που αντιμετωπίζουμε...
Μια μικρή προσευχή επάνω στον ψαλμό 142 :3-4
Κύριε, ομολογώ ότι είμαι συγκλονισμένος, αποθαρρυμένος και καταθλιπτικός.
Οι αγώνες που αντιμετωπίζω μοιάζουν περισσότερο από ό, τι μπορώ να αντέξω.
Περισσότερα από όσα μπορώ να ξεπεράσω.
Μόνο εσύ ξέρεις τι πρέπει να κάνω.
Προς ποια κατεύθυνση πρέπει να στραφώ.
Όπου πρέπει να τοποθετήσω τα πόδια μου για να μπορέσω να πλοηγηθώ με ασφάλεια σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση. Μόνο εσείς γνωρίζετε πού βρίσκονται οι παγίδες του εχθρού.
Παρακαλώ βάλε τα πόδια μου σε στέρεο έδαφος, σε ασφαλή, σταθερή βάση.
Προχώρα μπροστά μου Κύριε, και θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ,
για να ακολουθήσω την καθοδήγησή Σου.
Σώσε με τώρα, γιατί μόνο Εσύ μπορείς.
Σε ευχαριστώ που είσαι πάντα εδώ – ακόμα κι όταν έχω αγνοήσει τη συμβουλή Σου.
Στο όνομα του Ιησού, Αμήν.
Διαβάστε και άλλα με θέμα : ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ
Ψαλμός 142, με επιλεγμένες εικόνες από το Λογοτεχνικό περιβόλι.
https://logotexnikoperiboli.blogspot.com/2020/05/142_14.html
Δημοσίευση σχολίου