Ποίημα του Βίκτωρ Ουγκώ: «Ο Άνδρας και η Γυναίκα »

“Ο άνδρας είναι το πιο εξυψωμένο των πλασμάτων.

Η γυναίκα είναι το ύψιστο των ιδανικών.

Ο Θεός έκανε για τον άνδρα ένα θρόνο. Για τη γυναίκα ένα βωμό.

Ο θρόνος εκθειάζει, ο βωμός αγιάζει.

Ο άνδρας είναι ο εγκέφαλος, η γυναίκα η καρδιά.

Ο εγκέφαλος κατασκευάζει το φως, η καρδιά παράγει την αγάπη.

Το φως γονιμοποιεί. Η αγάπη ανασταίνει.

Ο άνδρας είναι δυνατός με τη λογική.

Η γυναίκα είναι ανίκητη με τα δάκρυα.

Η λογική πείθει. Τα δάκρυα συγκινούν.

Ο άνδρας είναι ικανός για όλους τους ηρωισμούς.

Η γυναίκα για όλα τα μαρτυρία.

Ο ηρωισμός εξευγενίζει, το μαρτύριο ανυψώνει.

Ο άνδρας έχει την ανωτερότητα.

Η γυναίκα την προτεραιότητα.

Η ανωτερότητα σημαίνει τη δύναμη,

Η προτεραιότητα αντιπροσωπεύει το δικαίωμα.

Ο άνδρας είναι ένας μεγαλοφυής, η γυναίκα ένας άγγελος.

Ο μεγαλοφυής είναι άπειρος. Ο άγγελος είναι ακαθόριστος.

Ο πόθος του άντρα είναι η ανωτάτη δόξα.

Ο πόθος της γυναίκας είναι η άκρα αρετή.

Η δόξα κάνει όλο το μεγάλο. Η αρετή κάνει όλο το θεϊκό.

Ο άνδρας είναι ένας κώδικας, η γυναίκα ένα ευαγγέλιο.

Ο κώδικας διορθώνει. Το ευαγγέλιο τελειοποιεί.

Ο άνδρας σκέπτεται. Η γυναίκα ονειρεύεται.

Το να σκέπτεται κανείς σημαίνει να έχει μια νύμφη στο κρανίο.

Το να ονειρεύεσαι σημαίνει να έχεις ένα φωτοστέφανο στο μέτωπο.

Ο άνδρας είναι ένας ωκεανός. Η γυναίκα είναι μια λίμνη.

Ο ωκεανός έχει το μαργαριτάρι που στολίζει, η λίμνη το ποίημα που θαμπώνει.

Ο άνδρας είναι ο αετός που πετάει. Η γυναίκα είναι το αηδόνι που τραγουδάει.

Το να πετάς σημαίνει να κυριαρχείς στο διάστημα.

Το να τραγουδάς σημαίνει να κατακτήσεις την ψυχή.

Ο άνδρας είναι ενός ναός, η γυναίκα είναι το ιερό.

Μπροστά στο ναό αποκαλυπτόμαστε.

Μπροστά στο ιερό γονατίζουμε.

Τελικά: ο άνδρας είναι τοποθετημένος εκεί που τελειώνει η γη.

Η γυναίκα εκεί που αρχίζει ο ουρανός.”

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ.