Άλλη
μια μεγάλη απώλεια σημειώνεται στον πολιτισμό μας, μετά το θάνατο του Κώστα
Καζάκου.
Η καταξιωμένη μας ηθοποιός παγκόσμια
αναγνωρισμένη για το έργο της η Ειρήνη Παππά , σε ηλικία 96 ετών έφυγε για το
μεγάλο ταξίδι το χωρίς ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ…
Όλοι
μας θα θυμόμαστε την εμβληματική ηθοποιό
με το μοναδικό της ταλέντο την σπάνια ελληνική ομορφιά σαν αρχαία
ΚΑΡΥΑΤΙΔΑ, την ισχυρή της προσωπικότητα που έκανε τη χώρα μας γνωστή σε ολόκληρο τον
πλανήτη, ενώ με το πανέμορφο πρόσωπό της αιχμαλώτιζε τον φακό. Η Ειρήνη Παπά
ήταν από τις μετρημένες στα δάχτυλα ηθοποιούς που ξεπέρασαν τα στενά όρια της
Ελλάδας και έκαναν καριέρα στο εξωτερικό. Ευτύχησε να συνεργαστεί με σπουδαίους
σκηνοθέτες, όπως ο Γιώργος Τζαβέλλας, ο Μιχάλης Κακογιάννης, ο Κώστας Γαβράς, ο
Φραντσέσκο Ρόζι, ο Έλιο Πέτρι και ο Μανοέλ ντε Ολιβέιρα.
Ποια
ήταν η Ειρήνη Παππά;
Η διακεκριμένη ηθοποιός Ειρήνη Παππά,γεννήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 1926 στο Χιλιομόδι Κορινθίας ως Ειρήνη Λελέκου και ήταν από τις πρώτες και λίγες Ελληνίδες ηθοποιούς που έκανε διεθνή καριέρα.
Η ηθοποιός ζούσε τα τελευταία χρόνια της ζωής της στο χωριό που γεννήθηκε και μεγάλωσε με σοβαρά προβλήματα υγείας τα οποία της προκαλούσε η ασθένεια του Αλτσχάιμερ.
Ξεκίνησε από την ηλικία των 15 ετών ως ραδιοφωνική παραγωγός, τραγουδίστρια και χορεύτρια σε διάφορες εκδηλώσεις. Παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, που τότε ονομαζόταν Εθνική Σχολή Κλασικού Θεάτρου με σπουδαίους δασκάλους όπως τους Γιώργο Γληνό, Νικόλαο Παρασκευά, Λουκά Καρυντινό, Πέλο Κατσέλη, Δημήτρη Ροντήρη, κλπ.
Κινηματογράφος και θέατρο
Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε το 1948, στην επιθεώρηση των Σακελλάριου-Γιαννακόπουλου Άνθρωποι… Άνθρωποι, στη Λυρική Σκηνή, με τους σημαντικότερους ηθοποιούς της εποχής.[7] Στην αυτοβιογραφία του ο Αλέκος Σακελλάριος, γράφει ότι την πρωτοείδε στο Σύνταγμα. Λόγω της εμφάνισής της, της ένδυσης και του περπατήματος της του έμοιαζε σαν «ζωντανή Καρυάτιδα». Την παρουσίασε στον Φίνο και έπαιξε στην πρώτη της ταινία το 1948, που ήταν οι Χαμένοι άγγελοι του Νίκου Τσιφόρου.
Το
1951 έγινε γνωστή διεθνώς με την κοινωνική δραματική ταινία Νεκρή Πολιτεία της
Φίνος Φιλμ, στον Μυστρά, που προβλήθηκε, αντιπροσωπεύοντας την Ελλάδα, στο
Φεστιβάλ των Καννών, του σκηνοθέτη Φρίξου Ηλιάδη και συμπρωταγωνιστή τον Γιώργο
Φούντα (ο οποίος εμφανίζεται για πρώτη φορά στον κινηματογράφο) και
διαδραματίζεται στον Μυστρά. Τρεις από τις ταινίες στις οποίες η Ειρήνη Παππά
πρωταγωνίστησε προτάθηκαν για Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας, με την γαλλόφωνη Ζ του
Κώστα Γαβρά να το κατακτά, ενώ υποψήφιες υπήρξαν επίσης και δύο ελληνικές
ταινίες, μεταφορές στην μεγάλη οθόνη αρχαίων τραγωδιών, η Ηλέκτρα και η
Ιφιγένεια.
Η Ειρήνη Παππά συμμετείχε σε πολλές χολιγουντιανές παραγωγές,
ενώ πρωταγωνίστησε και στο θέατρο Μπρόντγουεϊ το 1967.
Το
1979 στο Ηρώδειο, όταν ήταν να παιχτεί το Αντώνιος και Κλεοπάτρα, βρέθηκε σε
διαμάχη με τον Δημήτρη Χορν που είχε εκφραστεί απαξιωτικά εναντίον της.
Σε παλαιότερη συνέντευξή της είχε πει: «Πιστεύω ότι πρώτα είσαι άνθρωπος, μετά γυναίκα, μετά ηθοποιός. Πώς θα βάλω το επάγγελμα να με φάει, να μπω σε ένα κουτάκι και να συμπεριφέρομαι ανάλογα. Και αυτή ν´αμαι αλλάζω. Κάποτε η σταρ ήταν διαφορετική. Σήμερα είναι αλλιώτικη. Κάποτε ο σταρ ήταν ο ένας, ο άλλος, σήμερα είναι ο Αλ Πατσίνο. Κάποτε οι σταρ φορούσαν τουαλέτες, σήμερα φοράνε μπλουτζίν σχισμένα, όλο τρύπες. Αύριο θα είναι τα μαλλιά πράσινα. Εγώ αποφάσισα να μην ακολουθήσω… ».
Κριτικές
Σύμφωνα με τον κριτικό Ρότζερ Ίμπερτ, είχε τρία «μειονεκτήματα», το ύψος της, που έκανε πολλούς ηθοποιούς να μην θέλουν να σταθούν δίπλα της, την ομορφιά της που ήταν ανταγωνιστική για τις άλλες ηθοποιούς και τη «βαριά» πελοποννησιακή προφορά της. Ο Πορτογάλος σκηνοθέτης Μανοέλ Ντε Ολιβέιρα, είχε πει ότι είναι «η πανέμορφη και μεγαλοπρεπή φιγούρα που ενσαρκώνει τη γυναικεία ψυχή στη βαθύτερη έκφραση της και η εικόνα της Ελλάδας όλων των εποχών».
Αναγνώριση
Στην Ελλάδα δεν έχει αναγνωριστεί τόσο, όσο διεθνώς.
Τιμήθηκε με το Παράσημο του Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο το 1995.
Το
2008, η Ιταλία την τίμησε με το «Βραβείο Ρώμη» στο αρχαίο θέατρο της «Όστια
Αντίκα». Τότε όταν παρέλαβε το βραβείο είχε πει: «Δεν ξέρω αν πρέπει να γελάσω
ή να κλάψω, μπορώ μόνο να πω ότι η Αθήνα θα είναι πάντα η μητέρα μου, αλλά η
Ρώμη, παράλληλα, είναι δεύτερη μητέρα μου, από ξεκάθαρη επιλογή μου». Στην
Ιταλία συνεργάστηκε με πολλούς Ιταλούς σκηνοθέτες και οι Ιταλοί την αγάπησαν,
λέγοντας Bella Greca και Irene Nostra (δηλ. «η δικιά μας Ειρήνη»). Στην Ιταλία
κατέφυγε τα χρόνια της χούντας, δεδομένου ότι ήταν υποστηρίκτρια του
κομμουνισμού.
Η
Πορτογαλία έδειξε την εκτίμησή της με την υποστήριξη στο θέατρο που ίδρυσε εκεί
για να παίζονται αρχαίες τραγωδίες.Γι’ αυτό το θέατρο η Ειρήνη Παππά διέμενε
στην Πορτογαλία τα τελευταία ενεργά χρόνια της.
Το
2000 τιμήθηκε με τον τίτλο «Γυναίκα της Ευρώπης» και το 2009 με τον Χρυσό
Λέοντα Μπιενάλε του Θεάτρου της Βενετίας, από τα χέρια του σκηνοθέτη Μαουρίτσιο
Σκαπάρο.
Τα
τελευταία χρόνια είχε τιμηθεί και με τον τίτλο του επίτιμου διδάκτορα στο
Πανεπιστήμιο Τορ Βεργκάτα της Ρώμης στην Ιταλία. Συνολικά έλαβε περισσότερες
από 24 τιμητικές διακρίσεις και βραβεία.
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ της ΕΙΡΗΝΗΣ ΠΑΠΠΑ
Να
Θυμηθούμε μερικές από τις ταινές της:
Δημοσίευση σχολίου