Μια μικρή αφιέρωση μου, λόγο της
σημερινής γιορτής, στο πιο υπέροχο πλάσμα του κόσμου.. την γυναίκα που χάρις σ'
αυτή η πλάση χαίρει κι ομορφαίνει!!!
Γυναίκα...
ήλιε κι ουρανέ παντοτινό στολίδι.
Στα χέρια σου ακουμπά η ζωή
τα βλέφαρα σαν γέρνεις.
Με χίλια δυο αρώματα
την πλάση ομορφαίνεις,
όνειρα, πόθους, πεθυμιές
σκορπάς στο πέρασμά σου.
Θεοί σου δώσανε ομορφιά
σ’ έπλασαν από μέλι,
από λουλούδια ξωτικά
κι αρώματα του πάθους.
Τα λόγια σου τα τρυφερά
κάθε καρδιά γλυκαίνουν
ελπίδα δίνουν και χαρά
τον κόσμο ανασταίνουν.
Στην αγκαλιά σου τραγουδούν
άγγελοι και νεράιδες,
του έρωτα ταξιδευτές
το χάδι σου προσμένουν.
Τα βήματά σου στα σκαλιά,
το πρώτο αχ της νιότης,
ρίγη και αναστεναγμοί
στη γλύκα του φιλιού σου.
Σαν την πλανεύτρα θάλασσα
ανέμους ψιθυρίζεις,
βουλιάζω μες στα μάτια σου,
χάνομαι, ταξιδεύω.
Η αγκαλιά σου φυλακή
του έρωτα δεσμώτης
της ηδονής απάγκιασμα
το φως της ύπαρξής μου.
Στεφάνι μπλέκω ολάνθιστο,
στολίζω τα μαλλιά σου
κι υμνολογώ τα κάλλη σου
της Αφροδίτης κόρη!
Δημοσίευση σχολίου