Τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ ακόμα και για «ολιστική» στρατιωτική αντιπαράθεση με τη Ρωσία, κατά τα πρότυπα της περιόδου του Ψυχρού Πολέμου, στους οποίους, εκτός των άλλων, προβλέπεται ακόμα και χρήση πυρηνικών, θα εξετάσουμε σήμερα.
Στα σχέδια αυτά είναι ενταγμένη και η Ελλάδα, ως ένας κρίκος της μεγαλύτερης αλυσίδας αντιπαράθεσης ΝΑΤΟ-Ρωσίας που αρχίζει από την Ανατολική Μεσόγειο, διαπερνά το Αιγαίο, τον Βόσπορο και τη Μαύρη Θάλασσα, όπου σήμερα βρίσκεται σε εξέλιξη αντιπαράθεση με αφορμή το «Ουκρανικό», συνεχίζει στα ανατολικά Βαλκάνια, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, και κατόπιν στην Κεντρική-Ανατολική Ευρώπη, την Πολωνία και τις χώρες της Βαλτικής.
Οι κινήσεις της αμερικανικής πλευράς και του ΝΑΤΟ προς αυτή την κατεύθυνση έχουν γίνει εμφανείς τα τελευταία χρόνια. Τμήμα του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης χρησιμοποιείται για τη μεταστάθμευση αμερικανικών δυνάμεων προς τη Βουλγαρία, Ρουμανία και άλλες χώρες της πρώην Ανατολικής Ευρώπης.
Κατασκοπευτικά αεροσκάφη και drones των ΗΠΑ απογειώνονται σχεδόν καθημερινά από αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα με κατεύθυνση τη Μαύρη Θάλασσα (Ουκρανία – Κριμαία). Ελληνικά πλωτά και ιπτάμενα μέσα παίρνουν μέρος στις έρευνες για ρωσικά μέσα στην Ανατολική Μεσόγειο, κ.ο.κ.
Προσομοίωση πολέμου
Τα σχέδια του ΝΑΤΟ για «αναμέτρηση» με τη Ρωσία δεν είναι σημερινά. Ούτε και διαμορφώθηκαν με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις στην Ουκρανία. Είναι επεξεργασμένα τουλάχιστον από το 2017.
Τότε ήταν που η ηγεσία του στρατιωτικού Οργανισμού έδωσε πολύ συγκεκριμένες εντολές στις υπηρεσίες του να επεξεργαστούν μια πολιτικο-στρατιωτική «μελέτη προσομοίωσης», δηλαδή συγκεκριμένα σχέδια, για αντιπαράθεση με τη Ρωσία.
Έκτοτε, και μέχρι σήμερα οι σχεδιασμοί εξελίσσονταν και ό,τι γινόταν -μεταξύ των άλλων και στην Ελλάδα- αφορούσε τις ετοιμασίες για αντιπαράθεση, ή τουλάχιστον άσκηση ισχυρών πιέσεων, με τη Ρωσία. Τόσο σε στρατιωτικό όσο και σε προπαγανδιστικό επίπεδα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι «προσομοιώσεις πολέμου» προέβλεπαν:
-Ακόμα και «ολιστική» αντιμετώπιση της περιοχής ευθύνης του SACEUR του ΝΑΤΟ (Supreme Allied Commander Europe), με σχέδιο αντίστοιχο εκείνου του ψυχρού πολέμου (Standing Defence Plan for Europe).
Αυτό επίμονα το ζητούν οι «Ανατολικοί εταίροι» στο ΝΑΤΟ. Σε αυτή την περίπτωση, ουσιαστικά γινόταν λόγος για γενικευμένη κινητοποίηση του ΝΑΤΟ σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
-Ως βασικό στόχο του ΝΑΤΟ, το θεωρούμενο ως το «πλέον δύσκολο περιβάλλον», οι περιοχές Καλίνινγκραντ (ρωσικός θύλακος στη Βαλτική, ανάμεσα σε Ρωσία και χώρες της Βαλτικής) και Αγία Πετρούπολη.
Ανατολική Μεσόγειος
-Τη διεύρυνση των περιοχών που αφορούν τα σχέδια αντιμετώπισης της Ρωσίας.
Ειδικότερα, εκτός της Πολωνίας και των χωρών της Βαλτικής και της θάλασσας της Βαλτικής, και σε άλλες περιοχές, όπως στη χερσόνησο Κόλα (βορειο-δυτικά του ευρωπαϊκού τμήματος της Ρωσίας, στο Μούρμανσκ – θάλασσα Μπάρεντς) τη Μαύρη Θάλασσα και την Ανατολική Μεσόγειο.
Πυρηνική διάσταση
-Την ισχυρή πιθανότητα η σύγκρουση με τη Ρωσία να μην περιοριστεί σε μια περιοχή αλλά να είναι γενικευμένη.
-Η πιθανότητα, στην περίπτωση μιας γενικευμένης αντιπαράθεσης, να υπάρξει και πυρηνική διάσταση.
Κυρώσεις
-Εκτός των στρατιωτικών μέσων, περιλαμβανομένου και του κυβερνοπολέμου (cyber), στο πλαίσιο της αντιπαράθεσης να χρησιμοποιηθούν οι κυρώσεις και η διπλωματία.
-Τα σχέδια για την αντιμετώπιση των ρωσικών δυνατοτήτων να είναι ενταγμένα στο πλαίσιο των αποφάσεων -με έμφαση τη συλλογική άμυνα- που έχουν ληφθεί με αφορμή την ουκρανική κρίση, το 2014, τις Συνόδους Κορυφής της Ουαλίας, της Βαρσοβίας (2016) και Βρυξελλών (2018).
Μονάδες μάχης
Ένα σοβαρό κομμάτι του πολιτικο-στρατιωτικού σχεδίου («μελέτη προσομοίωσης») για την αντιμετώπιση της Ρωσίας, που είχε αναχθεί σε προτεραιότητα για την συνεκτικότητα της αμυντικής διάταξης (coherence) του ΝΑΤΟ, είχε να κάνει με σχεδιασμούς για αποστολή συμμαχικών ενισχύσεων (Initial Alliance Military Reinforcement Concept – AMRC) στις περιοχές άμεσου ενδιαφέροντος του Οργανισμού.
Αυτό αφορούσε άμεσα την προκεχωρημένη παρουσία δυνάμεων του ΝΑΤΟ, στις χώρες της Βαλτικής και στην Πολωνία, καθώς και των εθνικών δυνάμεων αυτών των χωρών. Ήδη, τα προηγούμενα χρόνια, σημαντικές δυνάμεις χωρών – μελών του ΝΑΤΟ προωθήθηκαν εκεί. Συγκεκαλυμμένα, υπάρχουν και στην Ουκρανία, αν και η χώρα δεν είναι μέλος του Οργανισμού.
Βασικό στοιχείο αυτού του σχεδιασμού αποτελεί η προετοιμασία για αποστολή δυνάμεων στις περιοχές ενδιαφέροντος του ΝΑΤΟ, προκειμένου να ενισχυθούν οι πολυεθνικοί «σχηματισμοί μάχης» (Battlegroups) που θα υπάρχουν εκεί σε περίπτωση κρίσης με τη Ρωσία, καθώς και η ταχύτητα ανταπόκρισής τους (Responsiveness).
Σύμφωνα με τους σχεδιασμούς, εκτός των συγκεκριμένων χωρών, ενδεχομένως να διευρύνονταν οι περιοχές δράσης, όπου εκτιμάται ότι μπορεί το ΝΑΤΟ να βρεθεί (ή βρίσκεται) σε αντιπαράθεση με τη Ρωσία.
Σε αυτό το πλαίσιο, σημαντικό ρόλο παίζουν οι αμερικανικές δυνάμεις στην Ελλάδα, όπως και το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. Μπορείτε να διαβάσετε τη συνέχεια της ανάλυσης…. ΕΔΩ
Πηγή: voicenews.gr
Δημοσίευση σχολίου