«Μια νεκρή χώρα» του
Ισίδωρου Καρδερίνη.
Ήταν μια νεκρή καμένη
χώρα
Που δεν ευώδιαζε ούτε
μιαν οπώρα
Είχε μόνο αγκάθια και
πευκοβελόνες
Μα και πολύ βαριούς
χειμώνες.
Τα πουλιά διόλου δεν
κελαηδούσαν
Μόνο κλαίγαν και
μοιρολογούσαν
Τ’ αστέρια μες στα
σύννεφα χαμένα
Και τα όνειρα σαν πλοία
βουλιαγμένα.
Τα ρικνά πρόσωπα ήτανε
κρυμμένα
Πίσω απ’ τις σταχτερές
κουρτίνες
Τα γερτά μάτια θολά και
δακρυσμένα
Και σκυθρωπά περνούσανε
οι μήνες.
Αχ, Θεέ μου, κάνε πια
να ξημερώσει
Κι αυτό το μεγάλο δράμα
να τελειώσει
Το τραγούδι του ήλιου
ν’ αρχινίσει
Απ’ την ανατολή ίσαμε
τη δύση.
Βιογραφικό του Ισίδωρου
Καρδερίνη
Ο Ισίδωρος Καρδερίνης
γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Είναι μυθιστοριογράφος, ποιητής και αρθρογράφος.
Έχει σπουδάσει οικονομικές επιστήμες και έχει πραγματοποιήσει μεταπτυχιακές
σπουδές στην τουριστική οικονομία. Άρθρα του έχουν αναδημοσιευθεί σε εφημερίδες,
περιοδικά και sites του εξωτερικού. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά,
γαλλικά και ισπανικά και έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και
λογοτεχνικές στήλες εφημερίδων. Έχει εκδώσει επτά ποιητικά βιβλία και δύο
μυθιστορήματα. Βιβλία του έχουν εκδοθεί στις ΗΠΑ, τη Μεγάλη Βρετανία, την
Ιταλία και την Ισπανία.
Δημοσίευση σχολίου