Η ζωή μας μοιάζει με κύμα.
Λίγο κοπάζει και πάλι θεριεύει. Πάνω στα κύματα βαδίζουμε με πλήρη αδυναμία ψυχής, με δάκρυα αστείρευτα. Φωνή βγαίνει από τα σωθικά, κραυγή πόνου αντηχεί. Μέσα στην απελπισία η ψυχή ζητάει τον Δημιουργό της. Και τότε η χάρη Του σκεπάζει και το έλεός Του λυτρώνει. Μόνο η Παρουσία του Θεού γαληνεύει τα κύματα της ζωής και ηρεμεί τον άνθρωπο που αγάπησε πολύ. Μια αγάπη γεννημένη στο Σταυρό του Γολγοθά!
Λίγο κοπάζει και πάλι θεριεύει. Πάνω στα κύματα βαδίζουμε με πλήρη αδυναμία ψυχής, με δάκρυα αστείρευτα. Φωνή βγαίνει από τα σωθικά, κραυγή πόνου αντηχεί. Μέσα στην απελπισία η ψυχή ζητάει τον Δημιουργό της. Και τότε η χάρη Του σκεπάζει και το έλεός Του λυτρώνει. Μόνο η Παρουσία του Θεού γαληνεύει τα κύματα της ζωής και ηρεμεί τον άνθρωπο που αγάπησε πολύ. Μια αγάπη γεννημένη στο Σταυρό του Γολγοθά!
Δημοσίευση σχολίου