"γνωρίζοντας τούτο, ότι ο παλιός μας άνθρωπος συσταυρώθηκε, για να καταργηθεί το σώμα τής αμαρτίας, ώστε να μη είμαστε πλέον δούλοι τής αμαρτίας."
Προς Ρωμαίους 6:6
Αγαπημένε
μου αδελφέ -αδελφή εν Χριστώ,
τι δουλειά
έχεις εσύ με την αμαρτία;
Δεν σου κόστισε ήδη πολύ; Δεν έχεις καεί αρκετές φορές από τη φλόγα της; Σαν παιδί που έπαιξε με τη φωτιά και γνώρισε τον πόνο, θέλεις πάλι να τείνεις το χέρι σου στις φλόγες της; Ξέχασες πώς ένιωσες όταν βρέθηκες παγιδευμένος στα σαγόνια του λιονταριού; Και τώρα, με τόση ελαφρότητα, σκέφτεσαι να επιστρέψεις στο άντρο του;
Δεν έχεις γευτεί το δηλητήριο του αρχαίου φιδιού; Δεν πέρασε ήδη μέσα από τις φλέβες σου και σε έκανε να λυγίσεις; Και τώρα παίζεις πάλι στην τρύπα της οχιάς, πλησιάζεις με αφροσύνη το καταφύγιο της κόμπρας; Ω, μην είσαι τρελός! Μην είσαι αφελής!
Πες μου: σου έδωσε ποτέ η αμαρτία αληθινή χαρά; Έβρισκες σ’ αυτήν ειρήνη, ανάπαυση, πληρότητα; Αν –παράλογα– ναι, τότε γύρνα πίσω στην παλιά σου σκλαβιά, φόρεσε ξανά την αλυσίδα σου και υπηρέτησέ την. Μα αν, όπως γνωρίζεις στην καρδιά σου, σε πρόδωσε με υποσχέσεις κούφιες και σε τάισε με ψέματα, τότε γιατί να ξαναπέσεις στην παγίδα της;
Θυμήσου την πίκρα της πρώτης αιχμαλωσίας σου και ας γίνει αυτή η μνήμη φραγμός, να μη σε καταπιεί ξανά το δίχτυ της. Ο ίδιος ο Θεός, με άπειρη αγάπη, σχεδίασε την καθαρότητα και την αγιότητά σου. Πώς λοιπόν να προδώσεις τα σχέδιά Του;
Και
σκέψου ακόμη κάτι βαθύτερο: ο Χριστιανός
δεν μπορεί να αμαρτάνει ελαφρά τη καρδία.
Πάντα πληρώνει βαρύ τίμημα.
Η αμαρτία
θολώνει την ειρήνη της ψυχής, σκεπάζει
με σύννεφα τη σχέση σου με τον Ιησού,
καθιστά άκαρπη την προσευχή, και γεμίζει
την καρδιά σκοτάδι.
Μη γίνεσαι λοιπόν υπηρέτης και αιχμάλωτος της ανομίας.
Αλλά υπάρχει και κάτι ιερότερο, πιο φρικτό ακόμη: κάθε φορά που ενδίδεις στην αμαρτία, σταυρώνεις ξανά τον Κύριο, και Τον εκθέτεις σε δημόσια ντροπή. Μπορείς να σηκώσεις αυτό το βάρος;
Ω! Αν σήμερα έπεσες, αν σε νίκησε κάποιο ιδιαίτερο αμάρτημα, ίσως ο Κύριος να σου έστειλε αυτή την προτροπή απόψε για να σε καλέσει πίσω, πριν απομακρυνθείς ανεπιστρεπτί. Επέστρεψε στον Ιησού. Δεν σε ξέχασε. Η αγάπη Του δεν έχει ψυχρανθεί. Η χάρη Του παραμένει.
Με
συντριβή καρδιάς, γύρνα στα άγια πόδια
Του.
Θα σε δεχθεί ξανά στην αγκαλιά Του.
Θα σε σηκώσει, θα σε στηρίξει επάνω σε
βράχο, και θα στερεώσει τα βήματά σου.
Η μικρή βραδινή προσευχή:
Κύριε Ιησού, Εσύ που γνωρίζεις την αδυναμία μου και την τάση της καρδιάς μου να περιπλανιέται, κράτησέ με κοντά Σου. Μη με αφήσεις να παρασυρθώ από τις απατηλές υποσχέσεις της αμαρτίας. Φώτισε το σκοτάδι μέσα μου, ανανέωσε τη μετάνοια μου, και χάρισέ μου τη δύναμη να μένω πιστός.
Αγίασε τη βούλησή μου, καθάρισε τη σκέψη μου, και στήριξέ με στον δικό Σου δρόμο. Εσύ που πέθανες για να με λυτρώσεις, ζωντάνεψε μέσα μου την επιθυμία να ζω για Σένα.
«Από τούδε και στο εξής, ας μη γίνουμε δούλοι της αμαρτίας»
Προς Ρωμαίους 6:6
Διαβάστε περισσότερα:
ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΕΔΑΦΙΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ &ΚΑΛΗΜΕΡΑ ,Ο ΣΤΙΧΟΣ της ΗΜΕΡΑΣ ,ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ,



Δημοσίευση σχολίου