«Ήταν ευχαρίστηση του Πατέρα… να συμφιλιώσει τα πάντα με τον εαυτό Του… μέσω του… σταυρού».
Κολοσσαείς 1:19-20
Ο ορισμός μας για το «καλό» είναι διαφορετικός από τον ορισμό του Θεού.
«Ήταν ευχαρίστηση του Πατέρα… να συμφιλιώσει τα πάντα με τον εαυτό Του… μέσω του… σταυρού».
Η Carolyn Arends γράφει: «Κατά τη διάρκεια μιας συνάθροισης, ο ποιμένας μας είπε κάτι που συγκλόνισε τον διανοητικό μου τρόπο σκέψης:
«Ο κόσμος προσφέρει υποσχέσεις γεμάτες κενό.
Αλλά το Πάσχα προσφέρει κενό γεμάτο υποσχέσεις».
Άδειος σταυρός, άδειος τάφος, άδεια ενδύματα τάφου… όλα γεμάτα υπόσχεση.
Αν έγραφα εγώ τη πασχαλινή ιστορία, δεν νομίζω ότι θα επέλεγα το κενό ως συμβολική χειρονομία μου.
Όπως επίσης, δεν θα μιλούσα για:
"διότι η δύναμίς μου εν αδυναμία δεικνύεται τελεία".
(Β' Κορινθίους 12:9), για τα μωρά..
"τα μωρά του κόσμου εξέλεξεν ο Θεός διά να καταισχύνη τους σοφούς".
(Α' Κορινθίους 1:27), για τους πράους...
"οι πραείς, διότι αυτοί θέλουσι κληρονομήσει την γην".
(Ματθαίος 5:5),
ή για τους φτωχούς..
"οι πτωχοί τω πνεύματι, διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών".
(Ματθαίος 5:3).
Και σίγουρα δεν θα μιλούσα για το ότι πρέπει να πεθάνω για να ζήσω ..
"Αληθώς, αληθώς σας λέγω, Εάν ο κόκκος του σίτου δεν πέση εις την γην και αποθάνη, αυτός μόνος μένει· εάν όμως αποθάνη, πολύν καρπόν φέρει".
[βλέπε Ιωάννη 12:24]…
«Δεν καταλαβαίνω τον τρόπο που σκέφτεται ο Θεός... Αλλά εκείνες τις μέρες που αισθάνομαι κούφιος και συντετριμμένος…με κάνει χαρούμενο να θυμάμαι ότι για τα παιδιά του Θεού , ακόμη και ο θάνατος είναι γεμάτος υποσχέσεις…
Το
γράφω… κατά τη διάρκεια μιας ιδιαίτερα
μεγάλης δυσκολίας στη ζωή μου.
Η μαμά
μου παλεύει με τον καρκίνο.
Αλλά… δεν υποφέρουμε μόνοι μας, γιατί ο Ιησούς Χριστός ήλθε εν σαρκί και πέθανε τον θάνατό και αφαίρεσε το κεντρί του για πάντα… Και ακόμα κι όταν είμαι… λυπημένος, κοιτάζω τη μαμά μου και θυμάμαι: χωρίς τον θάνατο, δεν θα υπήρχε το πρωί της ανάστασης.
Έτσι, προσεύχομαι όλη τη νύχτα και περιμένω...».
Αμήν!
Διαβάστε περισσότερα με:
ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ,ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ ,ΚΑΛΗΜΕΡΑ
Δημοσίευση σχολίου