"ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΑ ΜΟΥ ΝΑ ΕΧΕΙΣ"
Ήταν κάποιος Επίσκοπος και με κάποιον διάκονό του, πήγαν να Λειτουργήσουν σε κάποιο χωριό. Την εποχή εκείνη δεν υπήρχαν αυτοκίνητα και έτσι ξεκίνησαν με τα ζώα για να φτάσουν στο χωριό. Στο δρόμο συνάντησαν κάποιον φτωχό άνθρωπο, ο οποίος καθόταν στην άκρη του δρόμου.
Ο Δεσπότης τον πλησίασε και τον καλημέρισε. Όμως ο φτωχός δεν του απάντησε.
«Καλημέρα άνθρωπε του Θεού», ξαναείπε ο Δεσπότης, αλλά και πάλι σιώπησε ο φτωχός. Ο Επίσκοπος τον καλημέρισε και για τρίτη φορά και αφού είδε ότι δεν τον απάντησε ο φτωχός, έχασε την υπομονή του και του είπε: «Την κατάρα μου να έχεις!».
Συνέχισαν το δρόμο ο Επίσκοπος και ο διάκος, έφτασαν στο χωριό Λειτούργησαν, αλλά μετά τη Θεία Λειτουργία ο Επίσκοπος αισθάνθηκε αδιαθεσία και λέει στον διάκονό του: «Δεν αισθάνομαι καλά και μάλιστα νομίζω, ότι το έχω πάθει, από τη στιγμή που καταράστηκα εκείνον τον φτωχό άνθρωπο που είχαμε συναντήσει».
Και ο διάκονός του, τον λέει: «Σεβασμιότατε, επιτρέψτε μου να σας πω κάτι. Όταν καταραστήκατε τον φτωχό, είδα ότι βγήκε από το στόμα σας ένα κοράκι και πήγε στον φτωχό, αλλά γύρισε πίσω και μπήκε μέσα σας!»
Ωχ, αναφώναξε ο Δεσπότης, μάλλον ήταν άδικη η κατάρα μου. Σήκω γρήγορα για να πάμε να τον βρούμε. Πήγαν λοιπόν και τον βρήκαν και διαπίστωσαν με μεγάλη έκπληξη, ότι ο φτωχός άνθρωπος ήταν κουφός και δεν είχε ακούσει τον καλημερισμό του Επισκόπου!
Και όταν η κατάρα είναι άδικη, επιστρέφει πίσω, σε αυτόν που την εκστόμισε.
Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας
Πηγή:proseuxi.gr
Δημοσίευση σχολίου