«
ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΥΠΝΟΣ» ΤΟΥ ΛΟΓΟΤΕΧΝΗ-ΠΟΙΗΤΗ ΚΟΥ ΜΑΝΟΛΗ ΧΕΤΖΟΓΙΑΝΝΑΚΗ ΜΕΛΟΣ
ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ & ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ «ΚΡΗΤΩΝ ΛΟΓΟΣ»
Νύσταξα
Κύριε!
Θαρρώ
πως πρέπει να πλαγιάσω,
να
έρθει ο ύπνος να με βρει
Να
κοιμηθώ
Να
δω όνειρο χαρούμενο, αληθινό
Να
περπατώ λέει σε δρόμο φωτεινό, πλατύ,
ανάμεσα
σε λουλουδιασμένα περιβόλια,
που
πάντα μου άρεσαν
Να
προσπεράσω το δέντρο της γνώσης του κακού
χωρίς
να ακουμπήσω τους καρπούς του
να
δω τον αιθέριο θρόνο Σου
να
πέσω στα πόδια Σου τα άχραντα Κύριε
να
αφήσω εκεί το τάλαντο που μου δώρισες
να
Σου πω πως ότι μπόρεσα έκανα
Έπεσα,
χτύπησα, σηκώθηκα
Αμάρτησα,
μετάνιωσα
Χάθηκα
και ξαναβρέθηκα
Αγάπησα,
μίσησα
Δεν
ξέρω ποιο ήταν πιο πολύ
Ξέρεις
Εσύ! Συγχώρα με!
Σε
παρακαλώ
Σκέπασέ
με να μην παγώσει η ψυχή μου!
Σκέπασέ
με να μην καίγομαι!
Δημοσίευση σχολίου