Ναι, ένα ταξίδι μπορεί να είναι ακριβό. Αλλά οι
μακροπρόθεσμες ανταμοιβές του να δούμε μαζί με τα παιδιά μας τον κόσμο
υπερβαίνουν κατά πολύ το κόστος.
Κάνουμε πολλά οικογενειακά ταξίδια όλοι μαζί, ιδιαίτερα με
αυτοκίνητο. Υπάρχει ένα περίεργο δέσιμο με τα οδικά ταξίδια. Ναι, ένα ταξίδι
μεγάλων αποστάσεων μπορεί να είναι δαπανηρό και κουραστικό. Ναι, ο σύζυγός μου,
τα δυο παιδιά μας (ηλικίας 12 και 14 ετών) κι εγώ, έχουμε περάσει αμέτρητες
ώρες να χαμογελάμε ο ένας στον άλλο, ενώ προχωράμε σημειωτόν στην ουρά μπροστά
σε μνημεία. Είμαι, όμως, πεπεισμένη ότι τα παιδιά μας βγαίνουν πάντα κερδισμένα
όταν αποκτούν νέες εμπειρίες ζωής σε άλλους τόπους και μαζί με αυτές, αποκτούν
και άλλα πολύ χρήσιμα εφόδια.
Γράφει η Έλενα Θάνου
Ας δούμε μερικά:
1. Μαθαίνουν να μην “χάνονται” όπου κι αν βρίσκονται
Ο προσανατολισμός είναι μια δεξιότητα στην οποία πάντα είχα
πρόβλημα. Στο ταξίδι με τα παιδιά μας, οι μεγάλοι είχαμε βγάλει τους
συμβατικούς χάρτες για να βγάλουμε άκρη στο που θα πάμε. Τα παιδιά με τη χρήση
του κινητού μας έδειξαν τον δρόμο και κατέβασαν όλες τις απαραίτητες εφαρμογές
για μετρό, λεωφορεία και συγκοινωνίες προκειμένου να φτάσουμε στον προορισμό
μας. Είδα ότι μετά τις πρώτες 2 ημέρες, τα παιδιά δεν ένιωθαν “χαμένα” σε έναν
ξένο τόπο κι αυτό ήταν συγκλονιστικό.
2. Το ταξίδι τα αναγκάζει να μην ντρέπονται να ρωτήσουν
Πολλές φορές στο ταξίδι μας χρειάστηκε να σταματήσουμε
αγνώστους και να τους ρωτήσουμε διάφορες πληροφορίες. Ρωτώντας και μιλώντας με
τους ανθρώπους μιας άλλης χώρας, διώχνεις οποιαδήποτε συστολή, καταρχήν να
μιλήσεις με ανθρώπους που δεν γνωρίζεις και δεύτερον να ζητήσεις βοήθεια.
Μαθαίνεις ότι δεν είναι κακό να ρωτάς όταν δεν ξέρεις και να ζητάς καθοδήγηση.
Μόνο έτσι πας μπροστά.
3. Τα ταξίδια τα κάνουν πιο υπεύθυνα
Όταν βρίσκεσαι σε μια ξένη χώρα είσαι υποχρεωμένος να
προσέχεις μην χάσεις τα πράγματά σου, να μην πέσεις θύμα κλοπής και επίσης να
έχεις το νου σου να μην χαθείς .Αυτό το “άγνωστο” σε ξένο έδαφος σε κάνει να
είσαι πιο “συγκεντρωμένος”, να έχεις στο νου σου το σακίδιό σου, τον δρόμο το
οποίο βρίσκεσαι και να προσέχεις περισσότερο τον εαυτό σου.
4. Τα ταξίδια τα κάνει να εκτιμούν όσα έχουν
Τα ταξίδια σε μέρη πολύ διαφορετικά από τα δικά τους, τα
βοηθά να καταλάβουν ότι εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε εξαιρετικά διαφορετικές
συνθήκες, άλλες φορές καλύτερες άλλες χειρότερες. Τους έκανε εντύπωση για
παράδειγμα ότι το νερό δεν είναι δεδομένο όταν παραγγέλνεις φαγητό/καφέ, όπως
είναι στην δική μας χώρα, ειδικά το Καλοκαίρι. Σε άλλες χώρες μάλιστα, πρέπει
να το ζητήσεις και φυσικά χρεώνεται ως είδος πολυτελείας.
5. Μαθαίνουν να αξιολογούν τι είναι σημαντικό
Αυτή είναι μια πολύτιμη δεξιότητα για την ζωή. Όταν
φτιάχναμε τις βαλίτσες μας, αφήσαμε τα παιδιά να φτιάξουν τις δικές τους μόνοι
τους, λέγοντάς τους ότι θα έπρεπε να κρίνουν εκείνα τι είναι σημαντικό και τι
όχι. Το ίδιο κάναμε κάθε φορά που φεύγαμε από το ξενοδοχείο για να γυρίσουμε τη
πόλη. Έφτιαχναν μόνοι τους το σακίδιό τους, αυτό που θα είχαν μαζί τους όλη
μέρα. Την πρώτη φορά ο μικρός – που είναι λίγο ξεχασιάρης – ξέχασε το power bank του κινητού του. Η
αμέλειά του αυτή το έκανε να “χάσει” αρκετές φωτογραφίες που ήθελε να
“τραβήξει”. Τις επόμενες μέρες δεν ξέχασε τίποτα.
6 .Τα βοηθούν να μην θεωρούν τίποτα δεδομένο
Τα ταξίδια συχνά παρέχουν ευκαιρίες για να κάνετε πράγματα
που δεν μπορείτε στη χώρα που ζείτε και που ίσως θεωρείτε αδιανόητα. Το να
μαθαίνεις και να βλέπεις ότι σε κάποιες χώρες τρώνε έντομα, σε βοηθά να
συνειδητοποιήσεις ότι αυτά που είναι αυτονόητα για σένα, δεν είναι για όλους.
Δεν χρειάζεται να δοκιμάσεις ένα έντομο για να το καταλάβεις αυτό, αρκεί που το
βλέπεις να συμβαίνει. Ο μικρός μου γιος είπε “μπλιαξ” όταν είδε κάτι τέτοιο.
Του εξήγησα ότι αυτό που’ναι σιχαμένο για σένα μπορεί να’ναι υπέροχο για
κάποιον άλλον. Αυτό είναι από μόνο του ένα σπουδαίο μάθημα.
Πολλά απ’τα παραπάνω οφέλη μπορεί να πάρει ένα παιδί κι από μια εκδρομή σε μια πόλη μακριά απ’τη δική του. Αν δεν υπάρχει η δυνατότητα να κάνετε ένα ταξίδι στο εξωτερικό, μια απόδραση σ’ένα κοντινό μέρος μπορεί να δώσει πολλά σ’ένα παιδί. Γιατί και πάλι θα χρειαστεί να κανονίσει μόνο τα πράγματά του, να προσανατολιστεί, να ρωτήσει έναν περαστικό για κάποιο αξιοθέατο ή ένα εστιατόριο και να δει έθιμα άγνωστα μέχρι τότε σ’αυτό. Το θέμα δεν είναι τελικά μόνο το που, αλλά και το πώς.
Πηγή:
TheMamagers.gr
Δημοσίευση σχολίου