Ένας Ψύλλος, μια Ακρίδα και ένας
Βάτραχος ήθελαν κάποτε να δουν ποιος πηδάει πιο ψηλά. Προσκάλεσαν λοιπόν πολύ
κόσμο στον αγώνα τους, που μπορούσε να τον παρα- κολουθήσει και οποιοσδήποτε
άλλος ήθελε. Οι τρεις διάσημοι άλτες, όπως τους έλεγαν όλοι, πήγαν σε μια
αίθουσα μαζί με τους θεατές.
«Θα δώσω την κόρη μου σε εκείνον που
θα πηδήσει ψηlλότερα», είπε ο Βασιλιάς, «γιατί δεν είναι διασκεδαστικό να μην
υπάρχει κάποιο βραβείο για τον νικητή».
Πρώτος εμφανίστηκε ο Ψύλλος. Είχε εξαιρετικούς τρόπους και υποκλίθηκε σε όλους τους θεατές. Ήταν από ευγενική γενιά και, επιπλέον, έκανε παρέα με πολλούς σπουδαίους ανθρώπους, πράγμα πολύ σημαντικό.
Ύστερα ήταν η σειρά της Ακρίδας. Ήταν
πολύ πιο βαριά, αλλά είχε κι αυτή καλούς τρόπους και φορούσε μια πράσινη φόρμα
από γεννησιμιού της. Είπε επίσης ότι ανήκε σε μια πλούσια οικογένεια Αιγυπτίων
και ότι την εκτιμούσαν πολύ στο σπίτι όπου ζούσε. Την είχαν φέρει προσφάτως από
τους αγρούς και την είχαν βάλει σε ένα τριώροφο σπιτάκι από τραπουλόχαρτα με
την όψη τους προς το εσωτερικό, όπου είχαν ανοίξει πόρτες και παράθυρα στο
φύλλο με την Ντάμα Κούπα.
«Τραγουδάω τόσο ωραία», είπε, «ώστε
δεκαέξι ντόπιες ακρίδες, που τραγουδούν από μικρές και δεν έχουν ακόμα κάποιο
σπίτι από τραπουλόχαρτα, αδυνάτισαν σημαντικά από τη στενοχώρια τους μόλις με
άκουσαν».
Αυτή την
περιγραφή έδωσαν για τον εαυτό τους ο Ψύλλος και η Ακρίδα, πιστεύοντας ότι
άξιζαν να παντρευτούν την Πριγκίπισσα.
Ο Βάτραχος δεν μίλησε, όλοι όμως
φαντάστηκαν ότι σκεφτόταν τι έπρεπε να πει. Όταν τον σκούντησε με τη μύτη του ο
σκύλος του σπιτιού, είπε ότι ήταν από καλή οικογένεια. Ο ηλικιωμένος σύμβουλος,
που του είχε δώσει τρεις εντολές να κρατάει το στόμα του κλειστό, διαβεβαίωσε
ότι ο Βάτραχος ήταν προφήτης. Όποιος κοίταζε τη ράχη του θα έβλεπε αν ο χειμώνας
θα ήταν βαρύς ή ήπιος, κάτι δηλαδή που δεν φαινόταν στη ράχη του ανθρώπου που
έγραφε το ημερολόγιο. «Μπορώ να πω ότι είναι αλήθεια», φώναξε ο Βασιλιάς, «αν
και έχω δική μου άποψη».
Ύστερα άρχισε ο αγώνας. Ο Ψύλλος
πήδησε τόσο ψηλά ώστε κανένας δεν μπόρεσε να δει πού έφτασε. Έτσι υποστήριξαν
ότι δεν πήδησε καθόλου, αλλά αυτό δεν ήταν δίκαιο.
Η Ακρίδα πήδησε μόνο μέχρι τα μισά,
αλλά έπεσε επάνω στο πρόσωπο του Βασιλιά, ο οποίος είπε ότι δεν είχε καλούς
τρόπους.
Ο Βάτραχος έμεινε ακίνητος πολλή ώρα,
βυθισμένος σε σκέψεις και όλοι πίστεψαν ότι δεν θα μπορούσε να πηδήσει καθόλου.
«Ελπίζω μόνο να είναι καλά», είπε ο
σκύλος. Ξαφνικά ο Βάτραχος έκανε ένα άλμα και βρέθηκε στην ποδιά της
Πριγκίπισσας, που καθόταν σε ένα μικρό χρυσό σκαμνί λίγο πιο πέρα.
«Δεν υπάρχει τίποτα πιο πάνω από την
κόρη μου», είπε ο Βασιλιάς. «Συνεπώς αυτό είναι το μεγαλύτερο άλμα που μπορεί
να γίνει. Για να το κάνει όμως κάποιος πρέπει να έχει μυαλό και ο Βάτραχος το
απέδειξε. Είναι γενναίος και έξυπνος».
Έτσι λοιπόν παντρεύτηκε την Πριγκίπισσα.
«Δεν με νοιάζει καθόλου», είπε ο Ψύλλος. «Ας πάρει τον Βάτραχο. Εγώ πήδησα πιο
ψηλά, αλλά στον κόσμο μας η αξία σπανίως ανταμείβεται. Αυτό που κοιτάζουν
σήμερα οι άνθρωποι είναι η εξωτερική εμφάνιση».
Ύστερα πήγε να γίνει στρατιωτικός στο
εξωτερικό, όπου λέγεται ότι σκοτώθηκε.
Η Ακρίδα κάθισε έξω σε μια πράσινη
όχθη και άρχισε να σκέφτεται την κατάσταση του κόσμου. «Ναι», είπε, «το παν
είναι μια ωραία εξωτερική εμφάνιση.Είναι αυτό για το οποίο ενδιαφέρεται όλος ο
κόσμος».
Ύστερα άρχισε να τερετίζει το
παράξενο μελαγχολικό τραγούδι της, για το οποίο γράφτηκε αυτή η ιστορία. Πολύ
πιθανόν να μην είναι αληθινή, παρά το ότι τη βλέπετε τυπωμένη σε αυτό το
βιβλίο.
Παραμύθια του Άντερσεν
Εκδόσεις ΤΟ ΒΗΜΑ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ
& άλλες ιστορίες με διδακτικό περιεχόμενο:
https://logotexnikoperiboli-archives.blogspot.com/search/label/%CE%94%CE%99%CE%94%CE%91%CE%9A%CE%A4%CE%99%CE%9A%CE%95%CE%A3%20%CE%99%CE%A3%CE%A4%CE%9F%CE%A1%CE%99%CE%95%CE%A3
Δημοσίευση σχολίου