Αυτό το μάθημα έκανε ο Γιώργος Ε
Μαρκάκης, Ποιμένας της Αποστολικής Διακονίας Σαλόμ, σε κατ' οίκον συνάθροιση
στην Καλαμάτα, την Κυριακή 27 Φεβ 2022
Τα 7 [Χ2=14] πιο βασικά και
απαραίτητα για τη ζωή ενός ανθρώπου
Τι μας διδάσκει η φύση για τον
άνθρωπο που δημιούργησε ο Θεός στη δική Του εικόνα και
ομοίωση. Όπως λέει και ο Απ. Παύλος
«όχι πρώτα το πνευματικό, αλλά το ζωικό, έπειτα το
πνευματικό» (Α’ Κορινθίους 15:46),
έτσι μαθαίνουμε από το ανθρώπινο, φυσικό, αυτό που
ισχύει και πνευματικά. Ό,τι ισχύει
για τον άνθρωπο στον κόσμο, το ίδιο ακριβώς ισχύει και
για κάθε πνευματικό άνθρωπο μέσα στην
Εκκλησία.
Όταν κάτι/κάποιο από αυτά τα βασικά
και απαραίτητα λείπει, οδηγεί στον θάνατο. Όσον
αφορά τα 4 πρώτα, ο θάνατος έρχεται
γρήγορα και είναι αναπόφευκτος. Όσον αφορά τα
επόμενα 3, ο θάνατος είναι πρώτα στην
ψυχή αλλά μπορεί να φέρει και φυσικό θάνατο.
Διατροφή = 1) ύδωρ 2) θρεπτικά
τρόφιμα
Καθαρισμός = 1) εσωτερικά 2)
εξωτερικά
Ανάπαυση = 1) ύπνο 2) με παύση από
έργο
Αγάπη = 1) δέχομαι 2) προσφέρω
Αύξηση = 1) σωματική 2) διανοητική
Κοινωνία = 1) μείωση του Εγώ 2)
σεβασμός των άλλων
Εργασία = 1) παράγω/είμαι χρήσιμος 2)
αντλώ ανταμοιβή, ικανοποίηση, ταυτότητα
Σημειώσεις για τα παραπάνω στοιχεία
με έμφαση σε αυτά που δεν είναι αυτονόητα
Το ύδωρ είναι προσευχή.
Τα θρεπτικά τρόφιμα είναι ο Λόγος του
Θεού και η διδασκαλία.
Ο εσωτερικός καθαρισμός είναι ο
αγνισμός της καρδιάς.
Ο εξωτερικός καθαρισμός είναι ο
καθαρισμός του σκεύους μας.
Η ανάπαυση με ύπνο είναι η πλήρης
κατάπαυση/διακοπή.
Η παύση από έργο είναι όταν
σταματούμε ό,τι κάνουμε για να προσμένουμε τον Κύριο.
Η Αγάπη που δέχομαι είναι η μετάδοση
προς εμένα από τον Θεό και τους ανθρώπους.
Η Αγάπη που προσφέρω είναι η δική μου έκφραση και μετάδοση της Αγάπης που έλαβα.
Η σωματική αύξηση είναι όπως ένα
πνευματικό παιδί μεγαλώνει στην πίστη, που έχει σαν
άμεσο αποτέλεσμα την ενσωμάτωση του
και το έργο του στο Σώμα του Χριστού.
Η διανοητική αύξηση είναι όπως η
πνευματική ανάπτυξη που κάνει τον άνθρωπο πιο πιστό
αντίγραφο του Ιησού Χριστού, κυρίως
στα θέματα των χαρισμάτων και διακονιών.
Η μείωση του Εγώ είναι το βασικό
απαραίτητο για την κοινωνικοποίηση του ατόμου, και το
ίδιο ισχύει για την κοινωνία της
Εκκλησίας.
Ο σεβασμός των άλλων είναι βασικό
χαρακτηριστικό που με καθιστά χρήσιμο μέλος της
Κοινωνίας, χωρίς το οποίο δεν είναι
εφικτή η αποτελεσματική συνεργασία με άλλους.
Όποιος παράγει κάτι χρήσιμο για την
κοινωνία, αισθάνεται ο ίδιος χρήσιμος, και το ίδιο
ακριβώς ισχύει και για τον πιστό μέσα
στην Εκκλησία.
Το έργο που παράγει ο άνθρωπος είναι
η βάση για την ανταμοιβή του, του προσφέρει
ικανοποίηση και γίνεται η ταυτότητα
του (είμαι αυτό που κάνω, η αξία μου είναι σε αυτό
που προσφέρω, η ικανοποίηση μου
πηγάζει από την προσφορά μου).
Διευκρίνιση στο θέμα «εσωτερικού» και
«εξωτερικού» καθαρισμού
Α’ Ιωάννου 3:2 :
Αγαπητοί, τώρα είμαστε
παιδιά τού Θεού· κι ακόμα δεν φανερώθηκε τι
πρόκειται να είμαστε· γνωρίζουμε,
όμως, ότι, όταν φανερωθεί, θα είμαστε όμοιοι μ' αυτόν·
επειδή θα τον δούμε καθώς είναι. 3
Και καθένας που έχει αυτή την ελπίδα επάνω σ' αυτόν,
αγνίζει τον εαυτό του, όπως εκείνος
είναι αγνός.
Αυτός ο αγνισμός αφορά την καρδιά του
ανθρώπου που είναι ενός παιδιού Θεού. Όπως
συνεχίζει ο Ιωάννης παρακάτω που μιλά
για την καρδιά:
21 Αγαπητοί, αν η καρδιά μας δεν μας
κατακρίνει, έχουμε παρρησία προς τον Θεό·
Ο αγνισμός της καρδιάς μας που έχει
ήδη γίνει καρδιά παιδιού Θεού αφορά τον εσωτερικό
μας καθαρισμό, ώστε να αγνιστεί η
καρδιά μας. Υπάρχει και η ανάγκη του καθαρισμού του
σκεύους μας, όπως είπε ο Απ. Παύλος Β’ Τιμοθέου 2:20:
Μάλιστα, μέσα σ' ένα
μεγάλο σπίτι δεν υπάρχουν μονάχα σκεύη χρυσά
και ασημένια, αλλά και ξύλινα και
πήλινα· και άλλα μεν για [χρήση] τιμητική, άλλα όμως
για χρήση όχι τιμητική. 21 Αν,
λοιπόν, κάποιος καθαρίσει τον εαυτό του απ' αυτά, θα είναι
σκεύος για τιμητική [χρήση], αγιασμένο,
και εύχρηστο στον οικοδεσπότη, ετοιμασμένο για
κάθε αγαθό έργο.
Ο «εξωτερικός» καθαρισμός του σκεύους
μας αφορά τα «έργα της σάρκας» που δεν είναι
θέμα καρδιάς του ανθρώπου, αλλά θέμα
αδυναμίας της σάρκας που είναι μολυσμένη από
τις ακαθαρσίες του κόσμου. Γι’ αυτό
και είπε ο Ιησούς στον Πέτρο ότι πρέπει να του
καθαρίσει τα πόδια για να έχει μέρος
μαζί του – αυτός είναι ο καθαρισμός του εξωτερικού
μας ανθρώπου, δηλαδή της σάρκας που
ζει στον κόσμο και επηρεάζεται από τον κόσμο.
Δημοσίευση σχολίου