Λατρέψτε την ΑΓΑΠΗ!!!
Της Μάριον Μίντσι
Κι εκεί, στου σκοταδισμού την
αφροσύνη, μια μελωδία χερουβική, τινάζει απρόσμενα τη φρικαλέα εικόνα στον
αέρα.
Μια Ουρανόφερτη παρθένα, της θλίψης
Θεραπεύτρα,
της εξιλέωσης το Αγίασμα, στέκει
περήφανα εκεί.
Στη θεϊκιά της ομορφιά, οι αιμοχαρείς
ανθρωποφάγοι, ντροπιάστηκαν με μιας. Γονάτισαν στο χώμα και με της αδελφοσύνης
το φιλί, έδωσαν τα χέρια!
Άξιααααα!!! φωνάζουνε. Τη ραίνουνε με
κρίνα. Τα μύρα ρίχνουν στης μεταλαβιάς το όραμα και στ΄αγαλματένια στήθια,
της Ειρήνης την κορδέλα!
Είναι η ΑΓΑΠΗ!!!
Μια οπτασία θεόμορφη, η Ιέρεια της
πλάσης! Απ΄τον πανώριο της ναό, χαμογελά και τα ωσαννά της ψάλλει.
-Φτάνει καλή μου απόκαμες. Τα λόγια
σου αντίδωρο, θρησκεία η ματιά σου. Προσκυνητάρι η μορφή, πανάκεια τα δάκρυά
σου!
Τούτη την θεία ώρα, κάτω απ΄του
σταυρού σου την Ανάσταση, όλοι εμείς οι αμαρτωλοί, τάμα βαρύ σου κάνουμε.
Πως στην δική σου χάρη Παντάνασσα,
βιβλία ολάκαιρα θα γράψουμε. Και μέσα από τις μυρωμένες σελίδες τις ατέλειωτες,
ο Πόλεμος κι η Ελευθερία,
ο Έρωτας κι η Θρησκεία,
η Φύση κι η Φιλία,
Εσένα θα υμνούν και με φωνή καθάρια
θα βροντοφωνούν!
Λατρέψτε την ΑΓΑΠΗ!!!
Δημοσίευση σχολίου