Αγαπημένες φίλες και φίλοι
μου στην έναρξη της νέας ημέρας
θα αρχίσουμε με την προσευχή του Ιερού Αυγουστίνου
«Κύριε, δός μου καρδιά
να διαλογίζεται τα δικά σου, διάνοια να Σε αγαπάει, μνήμη να Σε αναπολεί, νου
να Σε εννοεί, λόγο να Σε ακολουθεί και να σε αγαπά».
Ιερός Αυγουστίνος
Φωτοδότα, φώτισε την ψυχήν μου
Ω Κύριε Ιησού Χριστέ, Λόγε του Θεού! Ω Θεέ Λόγε! Συ είσαι το φως, δια του οποίου εδημιουργήθη το φως το αισθητόν. Συ είσαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή. Εις Σε ούτε σκότος υπάρχει ούτε απάτη και ψεύδος ούτε ματαιότης ούτε θάνατος. Συ είσαι το φως και μακράν από Σε υπάρχει σκότος πνευματικόν. Συ είσαι η οδός της αληθείας και αρετής και χωρίς Σου καταντά ο άνθρωπος εις την πλάνην. Συ είσαι η αλήθεια, έξω από την οποία υπάρχει η ματαιότης. Συ είσαι η ζωή και μακράν από Σου υπάρει θάνατος.
Ειπέ, Κύριε, εις την ψυχή μου την διαταγήν σου «ας γίνη φως», για να ιδώ το φως το πνευματικόν και ξεφύγω από το σκότος της αγνοίας και της αμαρτίας, για να ιδώ την οδόν της αρετής και της σωτηρίας και επιστρέψω προς αυτήν από εκεί όπου δεν είναι οδός πραγματική, για να ιδώ την αλήθειαν και αποφύγω την ματαιότητα της προσκαίρου ζωής, για να ιδώ την ζωήν την πνευματικήν και αποφύγω τον θάνατον, τον οποίο φέρει η αμαρτία. Λάμψε, Κύριε, πλουσίως εις εμέ το πνευματικόν σου φως. Διότι Συ είσαι ο φωτισμός μου και ο Σωτήρ μου, τον οποίον θα σέβωμαι και θα φοβούμαι. Συ είσαι ο Κύριός μου, εις τον οποίον θα ψάλλω ύμνους. Συ είσαι ο Θεός μου, του οποίου το Όνομα θα ευλογώ και δοξάζω. Συ είσαι ο Πατήρ μου, τον οποίον θα αγαπώ. Συ είσαι ο Νυμφίος μου, εις τον οποίον θα φυλάξω την ψυχήν μου πιστήν και αφωσιωμένην.
Ω Κύριε, το φως της ψυχής μου, λάμψε
εις εμέ τον φωτισμό σου. Λάμψε το φως σου εις εμέ τον τυφλόν κατά την ψυχήν,
που παρίσταμαι τώρα εν προσευχή ενώπιόν Σου, που κάθημαι εις σκότος πνευματικόν
και ευρίσκομαι υπό το κράτος και την δύναμιν του θανάτου. Και οδήγησε τα έργα
μου εις την οδό της αρετής, η οποία φέρει την ειρήνην, δια να αξιωθώ να
προσέλθω εις την σκηνήν την αξιοθαύμαστον, τον άγιον ναόν σου, που είναι οίκος
Θεού, δια να προσφέρω εις Σε με φωνήν χαρμόσυνον λόγους ευχαριστίας και
δοξολογίας. Διότι η πραγματική αύτη από καρδιάς δοξολογία είναι οδός και μέσον,
δια του οποίου θα ημπορέσω να πλησιάσω προς Σε, οδός και μέσον δια του οποίου
θα κατορθώσω να αποσυρθώ μεν από τον κακόν δρόμον της αμαρτίας, προς Σε δε να
επιστρέψω. Διότι Συ είσαι πράγματι η οδός που οδηγεί εις την ζωήν.
Δημοσίευση σχολίου