Η νέα «Χάγη» της Τουρκίας και η αυτοπαγίδευση της Ελλάδας;

 

Όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες και στην εξωτερική πολιτική

Γράφει ο Κρεσέντσιο Σαντζίλιο

 

Δεν έχουμε ακόμη προλάβει να χαρούμε δεόντως τις τρομερές επιτυχίες της Ελλάδας (τρομάρα της!) στις δυο φανταστικές συμφωνίες οριοθέτησης ΑΟΖ με Ιταλία και Αίγυπτο και εκείνο που καθαρά φαινόταν πως θα συνέβαινε μια μέρα, εκείνο που δυστυχώς περιμέναμε ξέροντας τί τούβλο θα μας έπεφτε στο κεφάλι, έφτασε και αρχίζει να μας στοιχειώνει.

 

Πολλαπλώς, αμέσως μετά από τις δυο συμφωνίες – αλλά και πριν, όταν αυτές «προετοιμαζόταν» – είχαμε επισημάνει εγγράφως και καυτηριάσει την όντως εγκληματική, εις βάρος της Ελλάδας, διαδικασία ΑΟΖ που η Ελλάδα, δηλαδή το δίδυμο πρωθυπουργός/ΥΠΕΞ, ακολούθησε και έθεσε σε πράξη με αυτές τις καθόλα επαίσχυντες «συμφωνίες» με τις δυο χώρες, όσο στάχτη στα μάτια κι αν θέλησαν να μας ρίξουν μιλώντας για Δίκαιο της Θάλασσας και ηια «επήρεια»(!!!) των ελληνικών νησιών!!

 

Δεν είναι δυνατόν! Και στις δυο περιπτώσεις, ο πρωθυπουργός και ο ΥΠΕΞ δεν μπορούσαν να μη ξέρουν ποιες νάρκες τοποθετούσαν στα θεμέλια της χώρας τους Ελλάδας υπογράφοντας, παράλογα και παράφρονα, θα ‘λεγε κανείς, ο καθένας τους με τον τρόπο του, τις δυο λεόντειες συμφωνίες ΑΟΖ.

 

Είχαμε σημειώσει με στοιχεία απτά και τεκμηριωμένα τί η Ελλάδα θέλησε να χάσει, δηλαδή με προσωπική βούληση ο πρωθυπουργός και ο ΥΠΕΞ του θέλησαν να χάσει στο… έδαφος, δηλαδή στη θάλασσα και στα νησιά, και πόσο έχασε – και πώς το έχασε η Ελλάδα ωσάν να ήταν υποχρεωμένη να το χάσει! Σκέτη τρέλα!

 

Επαναλαμβάνουμε: είναι τελείως αδύνατον να μην ήξεραν τί έδιναν στην Ιταλία και στην Αίγυπτο και, μαζί με αυτό που έδιναν σε αυτές, τί ταυτόχρονα έδιναν στην Τουρκία! Προπαντός αυτό. Προπαντός αυτό.

 

Οπότε, μες στη συνείδηση γνώριζαν πολύ καλά πόση Ελλάδα πουλούσαν στην Ιταλία και στην Αίγυπτο, όχι, συγγνώμη, όχι πουλούσαν αλλά χάριζαν, σαν να ήταν δικό τους ιδιωτικό τσιφλίκι!

 

Χάριζαν, έδιναν τζάμπα και, το χειρότερο, γνωρίζοντας πως ό, τι έδιναν σε Ιταλούς και Αιγύπτιους θα μπορούσε να ευνοήσει αργότερα τον χειρότερο εχθρό των Ελλήνων, τη Τουρκία!!

 

Και μολονότι τα ήξεραν όλα αυτά, μολονότι ήξεραν πού βάδιζαν και επιπλέον αυτό το βάδισμα σε ποια άλλα βαδίσματα (θα) τους οδηγούσε, όπως το βλέπουμε σήμερα, στην ουσία δεν δίστασαν να δώσουν σε ξένους άφθονη ελληνική θάλασσα, άφθονα ελληνικά δικαιώματα, άφθονη ελληνική κυριαρχία, άφθονη ελληνική παρουσία.

 

Και όλα αυτά χωρίς να έχει η Ελλάδα το παραμικρό κέρδος, ούτε σήμερα, ούτε αύριο, έστω και σαν ελάχιστο αντιστάθμισμα για την τόση απώλεια!

 

Κυριολεκτικά φόρτωσαν την Ελλάδα μόνο απώλειες, ευθύς εξαρχής γνωρίζοντας πως και πώς της τις φόρτωναν!!

 

Και να που τώρα έφτασαν οι κόμποι στο χτένι, που λέμε στην Ιταλία, αλλά και στην Ελλάδα σίγουρα υπάρχει κάτι ανάλογο, με την ίδια έννοια.

 

Είναι εκείνα τα «παράξενα» (οι κόμποι) που διαβάζουμε στην «Εστία», «Ιουλ., 16, 2021» (όπως η αγγλολαγνεία έφτασε στο σημείο να γράφει τώρα, και στα ελληνικά(!) την ημερομηνία, αντί του γνωστού 16 Ιουλ. 2021!), στο άρθρο «Ορέγονται το Καστελλόριζο μέσω προσφυγής στην Χάγη», στο οποίο μας υπενθυμίζουν εκείνο που, τότε, πριν από ένα-ενάμισι χρόνο, είχαμε επισημάνει πως κάποια μέρα θα γινόταν και όλοι έκαναν το κουφό αυτί:

 

δηλαδή ότι θα ερχόταν μια μέρα όπου η Τουρκία θα ζητούσε απ’ την Ελλάδα τις ίδιες facilities, τα ίδια ωραία δώρα που αυτή είχε δώσει στην Ιταλία και στην Αίγυπτο!

 

Η Ελλάδα χάρισε στην Ιταλία θάλασσα μειώνοντας εκούσια, και θα λέγαμε εγκληματικά, την επήρεια βασικών ελληνικών νησιών και της χάρισε τεράστια κέρδη σε αλιεία και τεράστιες αλιευτικές περιοχές, ούτε λίγο ούτε πολύ έως τα 6 ν.μ. απ’ τις ελληνικές ακτές!!

(Να μη ξεχνάμε ποτέ ότι σχεδόν όλα τα ελληνικά νΗσιά σε Αιγαίο και Ιόνιο και Μεσόγειο ΕΙΝΑΙ ΒΑΣΙΚΑ!!).

 

Φοβερό έγκλημα εθνικής μειοδοσίας που κόστισε, κοστίζει και θα κοστίσει στην Ελλάδα ακόμη περισσότερο στο άμεσο και απώτερο μέλλον.

 

Και η Ελλάδα επίσης χάρισε στην Αίγυπτο, θλιβερά και εγκληματικά περισσότερο, με την απολύτως αναιτιολόγητη παραχώρηση μιας απέραντης ελληνικής θαλάσσιας περιοχής, προδίδοντας με την μεγαλύτερη ευκολία τη βασική αρχή της μέσης γραμμής και αχαρακτήριστα υιοθετώντας την τουρκο-εμπνευσμένη αρχή της ευθυδικίας.

 

Και σαν να μην έφτανε αυτό, η Ελλάδα χάρισε με την ίδια «ευκαιρία» στην Αίγυπτο (με μελλοντική τουρκική «προοπτική») έως και 40% επήρειας σε βασικά νησιά όπως η Κρήτη, η Ρόδος, το Καστελλόριζο, η Κάρπαθος, κλπ., πετσοκόβοντας στη κυριολεξία την ελληνική πραγματική ΑΟΖ(!!!) – και όλα ετούτα τα τραγικά βεβαίως, γνωρίζοντας πως με αυτόν τον τρόπο θα ευνοηθούν ξεδιάντροπα οι τουρκικές απαιτήσεις και τα τουρκικά σχέδια στο άμεσο μέλλον.

 

Αλήθεια, πώς λέγεται η συγκεκριμένη πράξη όταν μια χώρα – δηλαδή ουσιαστικά ένας Πρόεδρος ή ένας Πρωθυπουργός της – παραδίδει, γνωρίζοντας πως αυτό που παραδίδει είναι εις βάρος της χώρας του, δικά της εδάφη και δικαιώματα σε ξένη χώρα έτσι ώστε απ’ τη μια πλευρά η χώρα του να ελαττώνεται γεωγραφικά και κυριαρχικά και αντίστοιχα απ’ την άλλη να ισχυροποιείται πολλαπλώς η ξένη χώρα;!

 

Όλα αυτά σε όλες τις χώρες του κόσμου έχουν ασφαλώς ένα όνομα. Όλοι το ξέρουν. Και πρώτοι και καλύτεροι το ξέρουν πολύ καλά, εφόσον διαθέτουν λίγη συνείδηση, και εκείνοι οι οποίοι, μη ξεχνώντας ποτέ τί λέει το Σύνταγμα, έχουν την υποχρέωση να ελέγχουν της διασφάλιση και διαφύλαξη πάση θυσία των ελληνικών εθνικών συμφερόντων και την τυχόν παραβίαση αυτής της απαίτησης απ’ την εκτελεστική εξουσία προς όφελος ξένων κρατών και συμφερόντων.

 

Ετούτων δοθέντων, ένα κομβικό στοιχείο- ερώτημα τίθεται: το ξεπούλημα-χάρισμα σε τρίτες χώρες οι οποίες απ΄ αυτό βγήκαν αναίτια κερδισμένες, το δίδυμο εξουσίας που το πραγματοποίησε το έπραξε ιδίᾳ πρωτοβουλίᾳ, με δική του αυθαίρετη απόφαση ή εκούσια θέλοντας να υπακούσει σε ξένη βούληση/επιθυμία/επιταγή;

 

Όχι βέβαια πως, στη μια όπως και στην άλλη περίπτωση, αλλάζει κάτι για όσο αφορά τη βαρύτητα της ευθύνη της πράξης και τη βαρύτητα της ονομασία που παίρνει αυτή η πράξη.

 

Το ίδιο άλλωστε δεν έγινε και με το δίδυμο Τσίπρα-Κοτζιά που ξεπούλησαν απολύτως για το τίποτα ολόκληρη Μακεδονία δυόμισι χιλιάδων ετών ιστορίας και ονόματος;

 

Και τότε, όπως και τώρα, κανείς δεν βρέθηκε από όσους θα έπρεπε να θέσουν το ζήτημα της εθνικής νομιμότητας των κυβερνητικών πράξεων.

 

Και έτσι έχουμε τώρα τρεις πράξεις που ανταγωνίζονται μεταξύ τους σε, τύπου-Εφιάλτη, παραδόσεις μέρους της Ελλάδας στον δεδηλωμένο εχθρό της με άμεσο υπέρ του όφελος, συνεχίζοντας την «συνήθεια» που θριαμβευτικά καθιέρωσε ο Κ. Σημίτης την δεκαετία του ’90 (άλλα ατιμώρητα εγκλήματα κι αυτά)!

 

Και να σκεφτεί κανείς ότι μια και μόνο πράξη (θα) ήταν – και είναι ακόμη – δυνατή και αρκετή για να ακυρωθεί ολόκληρη η καταστροφική αρνητικότητα της ελληνο-αιγυπτιακής συμφωνίας, αλλά και εμμέσως, από άποψη των συνεπειών, και της ελληνο-ιταλικής τοιαύτης, για όσο αφορά τα «παραδείγματα» που θα μπορούσε η Τουρκία να επικαλεστεί υπέρ της:

 

θα αρκούσε λοιπόν, και ακόμη και σήμερα αρκεί – και είναι τουλάχιστον πέντε χρόνια που το λέμε – να οριοθετούσε η Ελλάδα την ΑΟΖ της με την Κυπριακή Δημοκρατία με βάση τον λεγόμενο Χάρτη της Σεβίλλης και τον επίσημο χάρτη της ΕΕ για όλες τις ΑΟΖ της Ένωσης, με γνώμονα την Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, του μοναδικού αυτού έγκυρου διεθνούς Νόμου.

 

Μπορούμε να ρωτήσουμε γιατί οι Έλληνες κυβερνώντες δεν προβαίνουν σε ετούτη την οριοθέτηση μολονότι είναι τώρα δεκάδες χρόνια που οι Κύπριοι προσφέρονται για να πραγματοποιηθεί; Ποιος θα μας πει ποιος δεν το θέλει; Οι ίδιοι οι Έλληνες ή οι Αμερικανοί «κολλητοί φίλοι» τους που τους κοροϊδεύουν και οι Έλληνες αρέσκονται να τους κοροϊδεύουν οι Αμερικανοί;

 

Ξέρουμε πως έως τώρα η Ελλάδα επέμενε (και επιμένει) ότι η μόνη διαφορά με τη Τουρκία είναι η οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ τους (και επομένως και της υφαλοκρηπίδας), ενώ η Τουρκία απορρίπτει αυτή τη τοποθέτηση διότι ξέρει πως, με βάση τη μέση γραμμή της UNCLOS στο Αιγαίο η Ελλάδα έχει το 93% ΑΟΖ και η Τουρκία το 7% ΑΟΖ!

 

(Προσπερνάμε την ηλιθιότητα/πονηριά/κακοβουλία ορισμένων Ελλήνων πολιτικών που ομιλούν όχι για ΑΟΖ αλλά για «θαλάσσιες περιοχές», προδίδοντας υπερ-ενδοτικές σκέψεις μοιρασιάς ως και της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης).

 

Επομένως η Ελλάδα έχει πάντα δηλώσει και δηλώνει πως είναι διατεθειμένη να πάει στη Χάγη αποκλειστικά και μόνο γι’ αυτή την ΑΟΖ.

 

Ας μας πουν λοιπόν σήμερα, μετά απ’ όσα μόλις μάθαμε από την «Εστία», τα οποία μάλλον πρέπει να αληθεύουν, ας μας πουν όλοι αυτοί οι περιώνυμοι ή όχι πολιτικάντιδες τί θα κάνουν, τί θα προτείνουν και τί μπορούν να δεχθούν(!) με τον Τούρκο που έρχεται και τους λέει: «ορίστε, δέχομαι να πάμε στη Χάγη μόνο για την ΑΟΖ-υφαλοκρηπίδα, εφόσον όμως κι εσύ δεχθείς και με την Τουρκία όλα όσα δέχθηκες με τη Ιταλία και την Αίγυπτο! Διότι πώς μπορούν να γίνουν διακρίσεις για ολόϊδιες θεματολογίες;!».

 

Με λίγα λόγια: η Ελλάδα θα πει: «δεν θέλω πια να πάω στη Χάγη!» Ή θα πει: «ωραία, πάμε στη Χάγη και ευχαρίστως θα σου δώσω όσα έδωσα ανοιχτόχερα στην Ιταλία και στην Αίγυπτο;»

 

Και κανείς να μη τολμήσει να μας πει πως αυτό το ενδεχόμενο δεν το είχε προβλέψει και σκεφτεί, όταν υπέγραφε, εγκληματικά χαμογελαστός, τις συμφωνίες/παγίδες/αγχόνες με Ιταλία και Αίγυπτο!

 

Διότι πάρα πολύ κακώς αν τότε δεν το είχε προβλέψει: είναι επικινδυνέστατος για τη χώρα του, εγκλημάτησε εις βάρος της, ίσα-ίσα αυτός ο εντεταλμένος από το ελληνικό Σύνταγμα να υπερασπίζεται τα ελληνικά δίκαια από τη πρώτη κιόλας στιγμή που βρίσκεται στη θέση όπου βρίσκεται!

 

Ή μήπως τότε η Ελλάδα θα μπορούσε να πει: εσείς οι Τούρκοι λέτε πως το Αιγαίο είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση, οπότε όντας μια περίπτωση που δεν ταιριάζει με τις άλλες δυο (Ιταλία και Αίγυπτο), δεν σας δίνω τίποτα απ’ ό, τι έδωσα στους καλούς μου φίλους Ιταλούς και Αιγύπτιους; Φυσιολογική δεν θα ήταν μια τέτοια απάντηση;

 

Τί θα γίνει λοιπόν; Ο πρωθυπουργός και ΥΠΕΞ και όλοι οι άλλοι κολαούζοι θα συνεχίσουν να μιλάνε ακόμη μόνο για ΑΟΖ-υφαλοκρηπίδα μετά απ’ αυτή την (αναμενόμενη, πάντως) «τουρκική ψυχρολουσία» την οποία πάντως οι ίδιοι, σαν εκκολαπτόμενοι μάγοι, με τη θέλησή τους και (υποψιαζόμαστε) με την επιβολή των Αμερικανών είχαν προετοιμάσει κιόλας τον Ιούνιο 2020 (με την Ιταλία) και τον Αύγουστο 2020 (με την Αίγυπτο);

 

Και στα σχέδια της Ελλάδας υπάρχει ακόμη η Χάγη; Αλλά τώρα πλέον ποια Χάγη;

 

Ή μήπως τώρα πια η ΑΟΖ με τη Κύπρο είναι απόλυτα επιβεβλημένη; Είναι μια διαδικασία, νομιμότατη με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας, η οποία taglia la testa al toro, όπως λέμε στην Ιταλία, διευθετεί μια για πάντα αυτή την σημαντική εκκρεμότητα;

 

Βέβαια το άρθρο της «Εστίας» λέει και μια ανακρίβεια, όταν μνημονεύει το Δικαστήριο του Αμβούργου για λύση του προβλήματος ΑΟΖ, αγνοώντας πως αυτό το Δικαστήριο δεν κρίνει υποθέσεις όπου έστω και ένας διάδικος δεν υπέγραψε τη Σύμβαση UNCLOS. Και η Τουρκία δεν την υπέγραψε.

 

Εξάλλου, ως προς τη Χάγη, υπάρχει και μια «λεπτομέρεια» που θα πρέπει να έχουμε υπόψη, ήτοι: θεωρητικά κανείς δεν μπορεί να μας διαβεβαιώσει ότι η «Χάγη» θα εκδικάσει την υπόθεση Ελλάδας-Τουρκίας πάνω στα περιεχόμενα των συμφωνιών που έχουν συνάψει μεταξύ τους Ελλάδα, Ιταλία, Αίγυπτος, Τουρκία και δεν θα αποφασίσει με δικά της αποκλειστικά κριτήρια.

 

Βέβαια πολλές είναι οι πιθανότητες, με τα «έτοιμα φαγητά» που μαγείρεψαν η Ελλάδα μαζί με Ιταλία-Αίγυπτο, να επικυρώσει απλά με τη διεθνή βούλα του την τρομερή γενναιοδωρία της Ελλάδας επεκτείνοντάς της και στη Τουρκία.

 

Γι’ αυτό το ξαναλέμε: όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες. Η Ελλάδα με Ιταλία και Αίγυπτο έσπειρε ανέμους και τώρα με την Τουρκία θερίζει θύελλες. Ή κάτι άλλο;

 

Πιστεύουμε πως πολλοί θα πρέπει να είναι οι Έλληνες θυμωμένοι για την τόση απιστία που συναντάται σε κυβερνώντες προς την χώρα τους. Φαίνεται απίστευτη τόση απιστία, δυστυχώς όμως τα γεγονότα είναι εκεί και το μαρτυρούν!

 

Κρεσέντσιο Σαντζίλιο

Ελληνιστής

ΝΕΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ.

 

Πηγή:  infognomonpolitics.gr