MIΛΤΟΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ: «ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΆΝΟΙΞΗΣ».

 

Οι εχθροί της Άνοιξης (Μίλτος Σαχτούρης)

 

Έρχεται φέτος κουρασμένη

η Άνοιξη

(να) κουβαλάει τόσα χρόνια

τα λουλούδια πάνω της.

 

Σκοτεινοί άνθρωποι

στις γωνιές την παραμονεύουν

για να την τσακίσουν.

 

Αυτή όμως

με κρότο

ανάβει ένα-ένα

τα λουλούδια της

στα μάτια τους τα ρίχνει

(για) να τους στραβώσει.

Λίγα λόγια για τον ποιητή Μίλτο Σαχτούρη:

ΜΙΛΤΟΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ (1919-2005)

 

Ο Μίλτος Σαχτούρης γεννήθηκε στην Αθήνα, γιος του δικαστικού και κρατικού νομικού συμβούλου Δημητρίου Σαχτούρη και δισέγγονος του ναυάρχου και αγωνιστή του ’21 Γεωργίου Σαχτούρη από την Ύδρα. Το 1937 γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, εγκατέλειψε όμως τις σπουδές του στο τέταρτο έτος και αφοσιώθηκε στη λογοτεχνία, ζώντας από την πατρική του περιουσία. Το 1944 δημοσίευσε ποιήματα στο περιοδικό Ελεύθερα Γράμματα και ένα χρόνο αργότερα εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Η λησμονημένη. Ακολούθησαν οχτώ ποιητικές συλλογές που εκδόθηκαν και στο συγκεντρωτικό τόμο Ποιήματα (1945-1971) του 1977, καθώς επίσης τα Χρωμοτραύματα (1980) και τα Εκτοπλάσματα (1986). Η τελευταία του ποιητική συλλογή με τίτλο Ανάποδα γυρίσαν τα ρολόγια κυκλοφόρησε από τον Κέδρο το 1998. Ασχολήθηκε επίσης με τη μετάφραση έργων του Μπέρτολντ Μπρεχτ και του Φραντς Κάφκα και συνεργάστηκε με περιοδικά όπως Τα Νέα Γράμματα, Το Τετράδιο, Τα Νέα Ελληνικά, Το τράμ, Η λέξη. Τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο σε διεθνή διαγωνισμό ποίησης της ιταλικής ραδιοφωνίας (1956), το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1962), τη χορηγεία του ιδρύματος Φορντ (1972), το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1987 για τη συλλογή Εκτοπλάσματα). Ο Μίλτος Σαχτούρης ξεκίνησε να γράφει ποιήματα κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, όταν ακόμη ήταν φοιτητής στη Νομική. Τότε γνωρίστηκε με το Νίκο Εγγονόπουλο και ήρθε σε επαφή με το καλλιτεχνικό ρεύμα του υπερρεαλισμού, τα μηνύματα του οποίου αφομοίωσε δημιουργικά στην πορεία του προσδιορισμού της προσωπικής του ποιητικής έκφρασης. Η ποίησή του κυριαρχείται από συμβολικά και αρχετυπικά στοιχεία και κινείται στα εφιαλτικά πλαίσια του κλειστού ποιητικού του κόσμου, παρουσιάζοντας χαρακτηριστικές θεματολογικές, γλωσσικές και εκφραστικές εμμονές, πάντα όμως με μια βαθύτερη, αν και έμμεση, πολιτική αγωνία.

 

Πέθανε στις 29 Μαρτίου 2005.  Αρχείο του λογοτέχνη υπάρχει στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (Ε.Λ.Ι.Α.)

 

Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Μίλτου Σαχτούρη :

 

1.Αργυρίου Αλεξ., «Μίλτος Σαχτούρης», Η ελληνική ποίηση· Η πρώτη μεταπολεμική γενιά, σ.226-228. Αθήνα, Σοκόλης, 1982,

 

2.Γεράνης Στέλιος, «Σαχτούρης Μίλτος», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας12. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ. και

 

3.Ζήρας Αλεξ., «Σαχτούρης Μίλτος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό9α. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988.

 

Εργογραφία (πρώτες αυτοτελείς εκδόσεις)

 

Ι.Ποίηση

• Η λησμονημένη. Αθήνα, 1945.

• Παραλογαίς. Αθήνα, 1948.

• Με το πρόσωπο στον τοίχο. Αθήνα, 1952.

• Όταν σας μιλώ. Αθήνα, 1956.

• Τα φάσματα · ή Η χαρά στον άλλο δρόμο. Αθήνα, 1958.

• Ο περίπατος. Αθήνα, 1960.

• Τα στίγματα. Αθήνα, Κέδρος, 1962.

• Σφραγίδα · ή Η όγδοη σελήνη. Αθήνα, 1964.

• Το σκεύος. Αθήνα, Κείμενα, 1971.

• Χρωμοτραύματα. Αθήνα, Κέδρος, 1980.

• Εκτοπλάσματα. Αθήνα, Κέδρος, 1986.

• Καταβύθιση. Αθήνα, Κέδρος, 1990.

• Έκτοτε. Αθήνα, Κέδρος, 1996.

• Ανάποδα γυρίσαν τα ρολόγια. Αθήνα, Κέδρος, 1998.

ΙΙ.Συγκεντρωτικές εκδόσεις

• Ποιήματα 1945-1971. Αθήνα, Κέδρος, 1977.

• Φωνή από την άλλη ακρογιαλιά· Επιμ.-Ανθολ. Ζ.Σαμαρά. Αθήνα, Ερμής, 1997.

ΝΕΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ.