Οι Ευρωπαίοι αποθρασύνουν το θηρίο και θα το βρουν μπροστά τους
Του Κώστα Βενιζέλου
Εάν στη θέση της Τουρκίας ήταν η Ρωσία, η Βενεζουέλα, μια μακρινή χώρα της αφρικανικής ηπείρου, οι κυρώσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση θα λαμβάνονταν με συνοπτικές διαδικασίες. Όπως, άλλωστε, αντιμετώπισαν και την περίπτωση της Λευκορωσίας. Με την Τουρκία, ωστόσο, είναι όλα αλλιώς. Υπάρχει μια άλλη αντιμετώπιση.
Είναι σαφές πως πέραν της… ανάγκης να εκφρασθεί, έστω και τυπικά, η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη προς την Ελλάδα και την Κύπρο, διακυβεύονται πολλά οικονομικά συμφέροντα. Τόσο από τις σχέσεις της Ε.Ε. με την κατοχική Τουρκία όσο και από διμερείς κρατών-μελών με την Άγκυρα. Υπολογίζεται πως το εμπόριο μεταξύ της Ένωσης και της Τουρκίας κυμαίνεται γύρω στα 160 δισ. ευρώ τον χρόνο ενώ πολλές ευρωπαϊκές τράπεζες είναι «αιχμάλωτες» της χώρας του νεοσουλτάνου, υπό την έννοια ότι έχουν παραχωρήσει δάνεια σε τουρκικές εταιρείες ή και κατέχουν τουρκικά ομόλογα. Συνεπώς τρομάζουν μόνο με το ενδεχόμενο η τουρκική οικονομία να πληγεί ακόμη περισσότερο.
Χώρες όπως η Γερμανία και η Ισπανία έχουν την Τουρκία πελάτη στα εξοπλιστικά, γι’ αυτό και στο Συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών, την περασμένη Δευτέρα, κράτησαν τα… μετερίζια για την Άγκυρα. Συμφωνούσαν ότι ο Ερντογάν το έχει παρακάνει, αλλά κινήθηκαν στο γνωστό διπλωματικό ασαφές «ναι μεν αλλά». Την ίδια ώρα και η Ιταλία, εμφανίσθηκε εναντίον των κυρώσεων με επιχειρήματα πολύ πιο προχωρημένα από αυτά της Γερμανίας, η οποία άφησε τη Ρώμη να βγει μπροστά και να εκτεθεί. Όπως έχει αναφερθεί, όλα τα κράτη-μέλη αναγνωρίζουν πως η Τουρκία προκαλεί προβλήματα, εντάσεις, έχει επιθετική συμπεριφορά και δεν δείχνει διατεθειμένη να αλλάξει στάση. Η αναγνώριση, ωστόσο, του προβλήματος δεν αρκεί. Πρέπει και να αντιμετωπιστεί. Και σε αυτό το «κομμάτι», δεν φαίνεται να υπάρχουν… απόψεις. Βυθίζονται οι πλείστοι στις καρέκλες τους και στις… σκέψεις τους. Για να αποφύγουν να τοποθετηθούν στο διά ταύτα. Γι’ αυτό και είναι σαφές πως δεν αρκεί η έντονη αντίδραση των Γάλλων.
Είναι προφανές πως αποφάσεις θα ληφθούν στη διάρκεια του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, που θα συνέλθει αύριο και μεθαύριο. Το ζητούμενο είναι ποιες θα είναι αυτές οι αποφάσεις και πότε θα εφαρμοστούν. Σε ποια διάθεση θα βρεθεί η καγκελάριος Μέρκελ, που παραδίδει τέλος του μηνός την Προεδρία της Ε.Ε. και στη διάρκεια του εξαμήνου κράτησε… ανέπαφη την εστία του Ταγίπ. Στο Βερολίνο αναπτύσσεται ένα αφήγημα πως οι κυρώσεις θα προκαλέσουν ακόμη μεγαλύτερη αντίδραση από πλευράς της Άγκυρας. Είναι ένα αφήγημα που επιχειρείται να περάσει σε Αθήνα και Λευκωσία, οι οποίες και προφανώς γνωρίζουν πως με ή χωρίς κυρώσεις, οι σχεδιασμοί της Άγκυρας δεν αλλάζουν. Κι αυτό δεν είναι πολιτική εκτίμηση αλλά εξαγγέλλεται δημόσια από τον Ερντογάν και τους συνεργάτες του και επιβεβαιώνεται καθημερινά με τις ενέργειές τους.
Εάν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επαναληφθεί ή έστω επικαιροποιηθεί η απόφαση του περασμένου Οκτωβρίου, τότε θα γίνονται μάρτυρες νέων παράνομων και πιο ακραίων ενεργειών από την Τουρκία. Ήδη, η κατοχική Τουρκία προετοιμάζεται και προαναγγέλλει τα επόμενα της βήματα.
Στο Βερολίνο θα πρέπει να γνώριζαν καλύτερα από τους υπόλοιπους πως όταν τιθασεύεις το θηρίο κάποια στιγμή θα κινδυνεύσεις να σε καταβροχθίσει. Η Τουρκία το μόνο που χρειάζεται σήμερα για να υλοποιήσει τους επεκτατικούς της σχεδιασμούς είναι ανοχή και εν πολλοίς στήριξη διά της αποφυγής λήψης μέτρων. Αποθρασύνοντας το θηρίο να είναι βέβαιοι πως θα το βρουν μπροστά τους. Όλοι και όχι μόνο η Ελλάδα και η Κύπρος. Όπως παλιά.
costas.venizelos@phileleftheros.com
Φιλελεύθερος
Δημοσίευση σχολίου