Γαλάτες Κεφ. 3
1 Ω, ΑΝΟΗΤΟΙ, Γαλάτες,
ποιος σας βάσκανε, ώστε να μη πείθεστε στην αλήθεια, εσείς, μπροστά στα μάτια
των οποίων ο Ιησούς Χριστός σκιαγραφήθηκε ανάμεσά σας σταυρωμένος;
2 Μονάχα τούτο θέλω να
μάθω από σας: Από έργα τού νόμου λάβατε το Πνεύμα ή από ακοή τής πίστης;
3 Τόσο ανόητοι είστε;
Αφού αρχίσατε με το Πνεύμα, τώρα τελειώνετε με τη σάρκα;
4 Μάταια πάθατε τόσα;
Αν μονάχα μάταια!
5 Εκείνος, λοιπόν, που
επιπρόσθετα χορηγεί σε σας το Πνεύμα, και ενεργεί ανάμεσά σας θαύματα, [τα
κάνει αυτά] από έργα τού νόμου ή από ακοή τής πίστης;
6 Όπως ο Αβραάμ πίστεψε
στον Θεό, και του λογαριάστηκε σε δικαιοσύνη.
7 Ξέρετε, λοιπόν, ότι
αυτοί που [προέρχονται] από την πίστη, αυτοί είναι γιοι τού Αβραάμ.
8 Προβλέποντας,
μάλιστα, η γραφή ότι ο Θεός ανακηρύσσει δίκαιους [τους ανθρώπους από] τα έθνη
με την πίστη, προανήγγειλε στον Αβραάμ, ότι: «Σε σένα θα ευλογηθούν όλα τα
έθνη».
9 Ώστε, αυτοί [που
είναι] από την πίστη, ευλογούνται μαζί με τον πιστό Αβραάμ.
10 Δεδομένου ότι, όσοι
είναι από έργα του νόμου, είναι κάτω από κατάρα· επειδή, είναι γραμμένο:
«Επικατάρατος καθένας που δεν εμμένει σε όλα τα γραμμένα μέσα στο βιβλίο του
νόμου, ώστε να τα πράξει».
11 Ότι διαμέσου τού
νόμου δεν ανακηρύσσεται δίκαιος κανένας μπροστά στον Θεό, [είναι] φανερό·
επειδή, «ο δίκαιος διαμέσου τής πίστης, θα ζήσει».
12 Και ο νόμος δεν
στηρίζεται στην πίστη· αλλά, «ο άνθρωπος, που [τα] πράττει αυτά, θα ζήσει διαμέσου
αυτών».
13 Ο Χριστός μάς
εξαγόρασε από την κατάρα τού νόμου, καθώς έγινε κατάρα για χάρη μας· επειδή,
είναι γραμμένο: «Επικατάρατος καθένας που κρεμιέται επάνω σε ξύλο».
14 Για νάρθει στα έθνη
η ευλογία τού Αβραάμ διαμέσου τού Ιησού Χριστού, ώστε να λάβουμε την υπόσχεση
του Πνεύματος διαμέσου τής πίστης.
15 Αδελφοί, μιλάω από
ανθρώπινη σκοπιά· όμως, [και] μια επικυρωμένη διαθήκη ενός ανθρώπου κανένας δεν
αθετεί ή προσθέτει [σ’ αυτή].
16 Οι υποσχέσεις, όμως,
ειπώθηκαν στον Αβραάμ και στο σπέρμα του· δεν λέει: Και προς τα σπέρματα, σαν
[να πρόκειται] για πολλά, αλλά ως για ένα: «Και προς το σπέρμα σου», που είναι
ο Χριστός.
17 Λέω, μάλιστα, τούτο,
ότι μια διαθήκη επικυρωμένη από πριν στον Χριστό από τον Θεό, δεν την ακυρώνει
ο νόμος, που έγινε ύστερα από 430 χρόνια, ώστε να καταργήσει την υπόσχεση.
18 Επειδή, αν η
κληρονομιά [είναι] διαμέσου τού νόμου, δεν [είναι] πλέον διαμέσου τής
υπόσχεσης· αλλά, ο Θεός [τη] χάρισε στον Αβραάμ με υπόσχεση.
19 Γιατί, λοιπόν,
[δόθηκε] ο νόμος; Προστέθηκε εξαιτίας των παραβάσεων, μέχρις ότου έρθει το
σπέρμα, προς το οποίο είχε γίνει η υπόσχεση, που διατάχθηκε από αγγέλους
διαμέσου ενός μεσίτη.
20 Και ο μεσίτης δεν
είναι για έναν· ο Θεός, όμως, είναι ένας.
21 Ο νόμος, λοιπόν,
είναι ενάντιος στις υποσχέσεις τού Θεού; Μη γένοιτο! Επειδή, αν δινόταν ένας
νόμος, που να μπορούσε να φέρει ζωή, η δικαιοσύνη θα ήταν πραγματικά από τον
νόμο·
22 η γραφή, όμως,
συνέκλεισε τα πάντα κάτω από την αμαρτία, για να δοθεί η υπόσχεση διαμέσου τής
πίστης τού Ιησού Χριστού σ’ αυτούς που πιστεύουν.
23 Πριν, όμως, έρθει η
πίστη, φρουρούμασταν κάτω από τον νόμο, περικλεισμένοι στην πίστη που επρόκειτο
να αποκαλυφθεί.
24 Ώστε, ο νόμος έγινε
παιδαγωγός μας στον Χριστό, για να ανακηρυχθούμε δίκαιοι διαμέσου τής πίστης·
25 τώρα, όμως, που ήρθε
η πίστη, δεν είμαστε πλέον κάτω από παιδαγωγό.
26 Επειδή, όλοι είστε
γιοι τού Θεού διαμέσου τής πίστης στον Ιησού Χριστό.
27 Δεδομένου ότι, όσοι
βαπτιστήκατε στον Χριστό, ντυθήκατε τον Χριστό.
28 Δεν [υπάρχει] πλέον
Ιουδαίος ούτε Έλληνας· δεν υπάρχει δούλος ούτε ελεύθερος· δεν υπάρχει αρσενικό
και θηλυκό· επειδή, όλοι εσείς είστε ένας στον Ιησού Χριστό.
29 Και αν είστε τού
Χριστού, άρα είστε σπέρμα τού Αβραάμ, και σύμφωνα με την
υπόσχεση κληρονόμοι.
Δημοσίευση σχολίου