«ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΟΣ ΓΟΝΙΟΣ;» ΙΣΩΣ ΟΧΙ ΑΝ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ 5 ΜΥΘΟΥΣ.

Οι συμβουλές για τους γονείς είναι πάρα πολλές, είναι λες και κάθε βδομάδα γίνεται της μόδας και κάτι καινούριο σχετικά με τη σωστή ανατροφή των παιδιών. Όμως, με τόσες πληροφορίες, συχνά γίνονται παρανοήσεις. Ακολουθούν 5 συνηθισμένοι μύθοι και γεγονότα σχετικά με τους γονείς, που καταρρίπτονται από δύο ψυχολόγους.

Μύθος 1: Αν τα παιδιά μας δεν είναι χαρούμενα, κάτι δεν πάει καλά

Συνηθίζουμε να δίνουμε μεγάλη έμφαση στην χαρά των παιδιών, οπότε αν δεν είναι χαρούμενα όλη μέρα ή σε στιγμές που θεωρούμε ότι θα έπρεπε να χαίρονται, οι γονείς αρχίζουν να ανησυχούν. Είναι όμως απολύτως φυσιολογικό για τα παιδιά να έχουν κι αυτά τα πάνω και τα κάτω τους, σύμφωνα με την Jessica Michaelson, κλινική ψυχολόγο που ειδικεύεται στις σχέσεις γονέα και παιδιού. Αυτό είναι πιο υγιές και αληθινό από μια μονόχρωμη, «χαρούμενη» ζωή.

Σύμφωνα με την Michaelson, καθένας μας γεννιέται με πληθώρα συναισθηματικών εμπειριών, ορισμένες από τις οποίες έχουν περισσότερα αρνητικά συναισθήματα από ότι άλλες. Είναι υγιές να μπορούμε να νιώθουμε και να αντιμετωπίζουμε τα συναισθήματά μας. Χρησιμοποιεί το παράδειγμα του παιδιού που οι γονείς του του κάνουν πάρτι έκπληξη και περιμένουν να ενθουσιαστεί. Το παιδί όμως νιώθει άσχημα μέσα στο πλήθος και στις νέες καταστάσεις και τσακώθηκε με έναν συμμαθητή του. «Μπορεί να χαίρεται που κάνει πάρτι με όλους τους συμμαθητές του, για την τούρτα του κλπ, αλλά θυμώνει με όλα αυτά τα ερεθίσματα γύρω του ή με τους δυνατούς ήχους και κατέληξε στον τσακωμό για να ξεσπάσει», υποστηρίζει η ψυχολόγος. Τονίζει, βέβαια, ότι η διαρκής έλλειψη χαράς μπορεί να υποδηλώνει κάποιο πρόβλημα και χρειάζεται έλεγχο από ειδικό

Μύθος 2 : Οι γονείς δεν πρέπει να λένε «όχι» στα παιδιά

Ο ψυχολόγος Heather Wittenberg της κλινικής του Maui υποστηρίζει ότι είναι μια νέα μόδα αυτή, που προέρχεται από την όχι και τόσο αναγκαία αυστηρότητα που διακατείχε τις παλιότερες γενιές γονέων.

Σήμερα οι απόψεις έχουν περάσει στο άλλο άκρο και πιστεύεται ότι η άρνηση στα παιδιά μας μπορεί να προκαλέσει σοβαρές βλάβες. Ωστόσο, το να θέτουμε όρια στα παιδιά μας, τα μαθαίνει να νιώθουν ασφάλεια, σύμφωνα με τον ψυχολόγο, ενώ παράλληλα αναπτύσσει δεξιότητές τους και δεν τα πληγώνει, από τη στιγμή, φυσικά, που δεν λέγεται σε επιθετικό ή εχθρικό τόνο. Το περιεχόμενο είναι πιο σημαντικό από την λέξη καθαυτή.

Μύθος 3: Οι σωστοί γονείς έχουν σωστή στρατηγική

Σύμφωνα με την Δρ. Michaelson, αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι η νοοτροπία των γονιών, κι όχι το να υιοθετούν μια συγκεκριμένη στρατηγική για την ανατροφή των παιδιών τους. Σημασία έχουν ο τρόπος σκέψης τους, το πώς νιώθουν και συμπεριφέρονται με τον υπόλοιπο κόσμο.

Γονείς με αυτοπεποίθηση συνήθως μεγαλώνουν παιδιά με αυτοπεποίθηση. Οι γονείς που έχουν μεταξύ τους υγιείς σχέσεις, συνήθως μεγαλώνουν παιδιά που κάνουν υγιείς σχέσεις. Οι γονείς που πιστεύουν ότι η προσπάθεια μετράει για ένα θετικό αποτέλεσμα, αλλά και η επιμονή μετά την αποτυχία, συνήθως μεγαλώνουν παιδιά ανθεκτικά στις δυσκολίες και αισιόδοξα.

Αντίθετα, οι γονείς που είναι απαισιόδοξοι μεγαλώνουν παιδιά απαισιόδοξα, με αμφιβολίες και ανησυχίες. Επειδή αυτοί οι γονείς αποφεύγουν τις προκλήσεις, σύμφωνα με την ψυχολόγο, αποθαρρύνουν τα παιδιά τους να παίρνουν ρίσκα και να παίρνουν μέρος σε δραστηριότητες, για να μην αποτύχουν.

Μύθος 4: Οι καλοί γονείς βάζουν πάνω από όλα τις ανάγκες των παιδιών τους

«Τα παιδιά χρειάζονται πολύ από τον χρόνο μας και η κουλτούρα μας προάγει έναν τρόπο ζωής παιδοκεντρικό», λέει η Michaelson. Έτσι, πολλοί γονείς αφήνουν στην άκρη τις προσωπικές τους ανάγκες.

Είναι όμως ζωτικής σημασίας για τους γονείς να ασχολούνται πρώτα με τις δικές τους ανάγκες. Έτσι, όχι μόνο παραμένουν υγιείς ώστε να μπορούν να αναθρέψουν το παιδί τους σωστότερα, αλλά δίνουν στο παιδί να καταλάβει ότι οι γονείς βρίσκονται την κορυφή του οικογενειακού συστήματος, σύμφωνα με την ψυχολόγο.

Μύθος 5: Ο γάμος μας θα επιβιώσει από τη στιγμή που έχουμε παιδιά

Και πάλι, επειδή τα παιδιά χρειάζονται πολύ από τον χρόνο μας, ορισμένοι γονείς δεν ασχολούνται καθόλου με το γάμο τους. «Τα πρώτα χρόνια με το παιδί, οι δύο σύντροφοι μπορεί εύκολα να απομακρυνθούν μεταξύ τους και πολλά ζευγάρια δεν τα καταφέρνουν μετά από αυτή την παραμέληση.», υποστηρίζει η Michaelson.

Για παράδειγμα, τα ζευγάρια μπορεί να επικοινωνούν μόνο όταν πρόκειται για τα παιδιά τους και να μην συζητούν καθόλου όταν δεν υπάρχει θέμα που να αφορά αυτά. Ο γάμος γίνεται μονόπλευρος κι επικεντρώνεται μόνο στη γονεϊκότητα, κι όχι στην οικειότητα και τη φιλία.

Σύμφωνα με την ψυχολόγο, τα παιδιά μας μαθαίνουν να κάνουν στενές σχέσεις βλέποντας τους γονείς τους να το κάνουν, κι έτσι είναι πολύ σημαντικό για αυτά να έχουμε ισχυρούς και υγιείς δεσμούς με τους συντρόφους μας.

ΝΕΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ.

Πηγή: ygeiamou.gr