Ιακώβου
Κεφ. 5
1 ΕΛΑΤΕ, τώρα, οι
πλούσιοι, κλάψτε ολολύζοντας για τις επερχόμενες ταλαιπωρίες σας.
2 Ο πλούτος σας σάπισε,
και τα ιμάτιά σας έγιναν σκωληκόβρωτα.
3 Το χρυσάφι σας και το
ασήμι σας σκούριασε, και η σκουριά τους θα είναι ως μαρτυρία εναντίον σας, και
θα φάει τις σάρκες σας σαν φωτιά· θησαυρίσατε για τις έσχατες ημέρες.
4 Δέστε, ο μισθός των
εργατών που θέρισαν τα χωράφια σας, τον οποίο στερήθηκαν από σας, κράζει· και
οι κραυγές αυτών που θέρισαν μπήκαν μέσα στα αυτιά τού Κυρίου, του Σαβαώθ.
5 Ζήσατε μέσα σε
απολαύσεις επάνω στη γη, και σπαταλήσατε· θρέψατε τις καρδιές σας σαν σε ημέρα
σφαγής·
6 καταδικάσατε,
φονεύσατε τον δίκαιο· δεν σας αντιστέκεται.
7 Μακροθυμήστε, λοιπόν,
αδελφοί, μέχρι την παρουσία τού Κυρίου. Δέστε, ο γεωργός περιμένει τον πολύτιμο
καρπό τής γης, και μακροθυμεί γι’ αυτόν, μέχρις ότου λάβει βροχή πρώιμη και
όψιμη.
8 Μακροθυμήστε κι
εσείς, στηρίξτε τις καρδιές σας· επειδή, η παρουσία τού Κυρίου πλησίασε.
9 Αδελφοί, μη στενάζετε
ο ένας ενάντια στον άλλον, για να μη κατακριθείτε· δέστε, ο κριτής στέκεται
μπροστά στις θύρες.
10 Πάρτε, αδελφοί μου,
παράδειγμα της κακοπάθειας και της μακροθυμίας τούς προφήτες, οι οποίοι μίλησαν
στο όνομα του Κυρίου.
11 Δέστε, μακαρίζουμε
αυτούς που υπομένουν· ακούσατε την υπομονή τού Ιώβ, και είδατε το τέλος τού
Κυρίου, ότι ο Κύριος είναι πολυεύσπλαχνος και οικτίρμονας.
12 Προπάντων, μάλιστα,
αδελφοί μου, μη ορκίζεστε, ούτε στον ουρανό ούτε στη γη ούτε κάποιον άλλον
όρκο· αλλά, ο λόγος σας ας είναι το Ναι, ναι, και το Όχι, όχι· για να μη πέσετε
υπό κρίση.
13 Κακοπαθεί κάποιος
ανάμεσά σας; Ας προσεύχεται· ευθυμεί κάποιος; Ας ψάλλει.
14 Ασθενεί κάποιος
ανάμεσά σας; Ας προσκαλέσει τούς πρεσβύτερους της εκκλησίας, και ας
προσευχηθούν επάνω του, αφού τον αλείψουν με λάδι στο όνομα του Κυρίου.
15 Και η προσευχή με
πίστη θα σώσει αυτόν που πάσχει, και ο Κύριος θα τον εγείρει· και αμαρτίες αν
έπραξε, θα του συγχωρηθούν.
16 Εξομολογείστε ο ένας
στον άλλον τα πταίσματά σας, και προσεύχεστε ο ένας για τον άλλον για να
γιατρευτείτε. Πολύ ισχύει η δέηση του δικαίου που γίνεται ένθερμα.
17 Ο Ηλίας ήταν
άνθρωπος ομοιοπαθής με μας, και προσευχήθηκε ένθερμα για να μη βρέξει· και δεν
έβρεξε επάνω στη γη [για] τρία χρόνια και έξι μήνες·
18 και πάλι
προσευχήθηκε, και ο ουρανός έδωσε βροχή, και η γη βλάστησε τον καρπό της.
19 Αδελφοί, αν κάποιος
ανάμεσά σας αποπλανηθεί από την αλήθεια, και κάποιος [άλλος] τον φέρει πίσω,
20 ας ξέρει ότι, αυτός
που έφερε πίσω έναν αμαρτωλό από την πλάνη τού δρόμου του, θα σώσει μια ψυχή
από τον θάνατο, και θα σκεπάσει πλήθος αμαρτιών.
H AΡΧΙΚΗ
ΜΟΥ ΣΕΛΙΔΑ:
Δημοσίευση σχολίου