Ίνκας : Ποίηση για τον ΚΥΡΙΟ των Δυνάμεων. 

 

Κύριε, Εσύ, του Σύμπαντος Καταβολή,

Εσύ, των πάντων Δημιουργέ,

Χρυσάφι, Εσύ, που λάμπεις μοναχά

Στη νύχτα της καρδιάς,

Η χαρά των αγαπημένων Σου ματιών

Ας ανατείλει!

Η θέρμη της πνοής Σου

Γρήγορα με τον άνεμο ας έρθει!

Το μεγαλόψυχο το χέρι Σου

Ας απλώνεται πάντα

Και η αιώνια ισχύς Σου

Ας θάλλει!

Τι είναι ΙΝΚΑΣ λίγα λόγια:

 

Οι Ίνκας, όπως αναφέρει η Βικιπαίδεια,
  ήταν πολιτισμός και αυτοκρατορία της Νότιας Αμερικής κατά την Προκολομβιανή εποχή, η οποία έπεσε με την κατάκτηση του Νέου Κόσμου από τους Ισπανούς. Πρωτεύουσα ήταν το Κούσκο στο σημερινό Περού. Σε μια έκταση από τον Ισημερινό μέχρι τη Χιλή και την Αργεντινή ζούσαν πάνω από 200 έθνη.

Τα σημαντικότερα ευρήματα βρίσκονται στους αρχαιολογικούς τόπους Κούσκο, Μάτσου Πίτσου, καθώς και στη λίμνη Τιτικάκα.

Η ονομασία Ίνκα προέρχεται από το έθνος Ίνκα και ερμηνευόταν ότι είναι από την ονομασία του θεού Ήλιου (Ίντι). Αργότερα, το ίδιο όνομα το έδωσαν και στους λαούς που υποτάχθηκαν στους Ίνκα. Η αυτοκρατορία των Ίνκα αρχίζει περίπου από το 1100 μ.Χ. και φτάνει μέχρι τον 15ο αιώνα, όταν καταλύεται από τον Ισπανό Φρανσίσκο Πισάρρο.

Σύμφωνα με τη μυθολογία των Ίνκας, ο βασιλιάς των Ίνκας Μάνκο Κάπακ ίδρυσε την αυτοκρατορία και είχε τον τίτλο του Αγιάρ. Το ίδιο όνομα είχε και ο τελευταίος βασιλιάς των Ίνκα, Μάνκο Κάπακ ο Β΄ (1533 - 1537). Το πρόσωπο του βασιλιά το θεωρούσαν ιερό, αφού με την ονομασία Ίνκα ονόμαζαν τον θρησκευτικό τους αρχηγό όπως είπαμε τον ήλιο. Ο Ίνκα εθεωρείτο γιος του Ήλιου και ήταν υποχρεωμένος να παντρευτεί τη μεγαλύτερη αδελφή (αν δεν είχε, τη μικρότερη) του για να εξασφαλίσει την καθαρότητα του βασιλικού γένους. Κάτι τέτοιο και ήταν επιτρεπτό αλλά και επιβαλλόταν από τη θρησκεία τους, που ήταν η λατρεία του Ήλιου.

Επέκταση και σταθεροποίηση της αυτοκρατορίας

Παραδοσιακά ο διάδοχος του θρόνου ήταν και αρχηγός του στρατού. Ο διάδοχος Τούπακ Ίνκα Γιουπάνκι ήταν ο γιος του Πατσακούτι Ίνκα: άρχισε τις κατακτήσεις στο Βορρά το 1463 και τις συνέχισε ως αυτοκράτορας μετά από το θάνατο του Πατσακούτι το 1471. Η σημαντικότερη κατάκτησή του ήταν το βασίλειο Chimor, ο μόνος σοβαρός ανταγωνιστής του Ίνκα στην ακτή του Περού.

Η αυτοκρατορία επεκτάθηκε στο Βορρά μέχρι το σημερινό Ισημερινό και την Κολομβία. Ο γιος Ουάινα Κάπακ πρόσθεσε σημαντικό έδαφος στο Νότο. Οι Ίνκας κατέκτησαν το Περού, τη Βολιβία, το μεγαλύτερο μέρος του Ισημερινού και μια μεγάλη μερίδα της Χιλής βόρεια του ποταμού Μάουλε, όπου συνάντησαν την ισχυρή αντίσταση από τις φυλές Μαπούτσε. Η αυτοκρατορία επεκτάθηκε επίσης στην Αργεντινή και την Κολομβία. Τα εδάφη της αυτοκρατορίας και οι τοπικοί πολιτισμοί δεν ενσωματώθηκαν πλήρως.

Ταγουαντινσούγιου Αυτοκρατορία των τεσσάρων Βασιλείων

Οι Ίνκας ονόμαζαν την αυτοκρατορία τους Ταγουαντινσούγιου (τέσσερα Βασίλεια, από το tawa που σημαίνει τέσσερα, tawantin που μεταφράζεται ως τετράδα και suyu δηλαδή χώρα - βασίλειο). Η Αυτοκρατορία απαρτιζόταν από τέσσερα τμήματα (Βασίλεια), τα οποία είχαν ως κέντρο (πρωτεύουσα) το Κούζκο.

Η πτώση

Οι Ισπανοί κατακτητές (κονκισταδόρες), που οδηγήθηκαν από τον Φρανσίσκο Πισάρρο και τους αδελφούς του, εξερεύνησαν νότια του Παναμά και έφθασαν στα εδάφη των Ίνκα το 1526. Ήταν σαφές ότι είχαν φθάσει σε ένα πλούσιο έδαφος με τις προοπτικές του μεγάλου θησαυρού, και μετά από μια δεύτερη αποστολή του Πισάρρο (1529) με βασιλική έγκριση κατέκτησε την περιοχή. Ένα χρόνο μετά επέστρεψαν στο Περού και πέσανε σε ένα πόλεμο μεταξύ των δύο αδελφών Ουάσκαρ Ίνκα και Αταουάλπα Ίνκα για την εξουσία της αυτοκρατορίας.

Ο πόλεμος αυτός είχε αποδυναμώσει αρκετά την αυτοκρατορία. Ήταν άτυχο γεγονός ότι οι Ισπανοί έφθασαν στο αποκορύφωμα ενός εμφύλιου πολέμου. Ο Πισάρρο δεν είχε ιδιαίτερα μεγάλη δύναμη: ακριβώς 180 άτομα, ένα πυροβόλο και μόνο 27 άλογα.

Ένας Ισπανός ιππέας, όμως, πλήρως θωρακισμένος, είχε τεχνολογική ανωτερότητα απέναντι στις δυνάμεις των Ίνκα. Οι Ισπανοί είχαν αναπτύξει μια από τις καλύτερες στρατιωτικές μηχανές στον κόσμο και τακτική που μαθεύτηκε στη μακροχρόνια πάλη των αιώνων τους ενάντια στα μαυριτανικά βασίλεια στην Ιβηρική Χερσόνησο. Μαζί με αυτήν την τακτική και την υλική ανωτερότητα, οι Ισπανοί επίσης είχαν αποκτήσει τις δεκάδες χιλιάδων ιθαγενείς σύμμαχους που επιδίωξαν να τερματίσουν τον έλεγχο των Ίνκα στο έδαφός τους.

Αυτό, σε συνδυασμό με μια τολμηρή στρατιωτική επίθεση από τους Ισπανούς στην Καχαμάρκα, τους επέτρεψε να συλλάβουν τον αυτοκράτορα. Ο Αταουάλπα διέταξε τη δολοφονία του αντιπάλου του, Ουάσκαρ, και οι Ισπανοί εκμεταλλεύτηκαν τις διάφορες φατρίες μέσα στο κράτος των Ίνκα. Ήταν σε θέση επίσης να αυξήσουν επιπλέον τους συμμάχους τους και προώθησαν τελικά μια επιτυχή επίθεση στην πρωτεύουσα Κούσκο.

Ο Πισάρρο ίδρυσε έπειτα την πόλη Πιούρα το 1532 και έστειλε τον Ερνάντο ντε Σότο για να συναντηθεί με τον Αταουάλπα, ο οποίος είχε νικήσει τον αδελφό του στον εμφύλιο πόλεμο και στηριζόταν με 80.000 στρατεύματα στην Καχαμάρκα. Ο Πισάρρο και μερικοί από τους ανθρώπους του συναντήθηκαν με τον Αταουάλπα. Οι Ισπανοί απαίτησαν οι Ίνκα να δεχτούν την αυτοκρατορία του βασιλιά της Ισπανίας και να δεχτούν τον χριστιανισμό.

Λόγω του γλωσσικού εμποδίου και ίσως λανθασμένης ερμηνείας, ο Αταουάλπα μπερδεύτηκε από την περιγραφή της χριστιανικής πίστης. Ο Αταουάλπα επεχείρησε περαιτέρω έρευνα στα δόγματα της χριστιανικής πίστης, την οποία εξυπηρέτησε ο απεσταλμένος του Πισάρρο. Ο Αταουάλπα πρόσφερε στους Ισπανούς αρκετό χρυσό για να γεμίσει το δωμάτιο όπου τον φυλάκισαν μέσα και δύο φορές την ίδια ποσότητα ασημιού. Οι Ίνκα πλήρωσαν τα λύτρα αυτά, αλλά ο Πισάρρο τους εξαπάτησε και αρνήθηκε να απελευθερώσει τον Αταουάλπα.

Η πόλη του Μάτσου Πίτσου:

 

Λογοτεχνικό περιβόλι!