Απαίτησε τον σεβασμό που σου αξίζει, πρώτα από σένα τον ίδιο. Γράφει ο Τάσος Βακφάρης.



Διεκδίκησε τον σεβασμό από τους ανθρώπους που συναναστρέφεσαι. Τους φίλους, την οικογένεια, τους συναδέλφους. Τον υπάλληλο στο ταμείο που γνωρίζει σιωπηλά τις προτιμήσεις σου στη τροφή που καταναλώνεις και ας ντρέπεται να σου δείξει την αγάπη του με πιο εγκάρδιο τρόπο. Μα σου χαμογελά γιατί σε βλέπει συχνά και δεν σε λογαριάζει σαν μια πλαστική κάρτα πληρωμών. Τον άνθρωπο στο περίπτερο που παίρνεις τα τσιγάρα σου, τα εισιτήρια και ανταλλάζεις τα κέρματα σου με μια μυστικιστική σχεδόν ρουτίνα.

Μην επιτρέπεις σε κανέναν να χλευάζει και να κοροϊδεύει ότι είσαι, ότι αισθάνεσαι και ότι με όλη την καλή σου διάθεση μοιράζεις απλόχερα. Είναι η αύρα σου που δεν συγκρατείται και δεν στοιβάζεται σε κοφίνια για να αρέσει στους άλλους.

Συνδέεται στενά με τα πιστεύω που κουβαλάς, με τις αρχές που έχεις λάβει από την παιδική σου ηλικία, στη λίστα με τα κλισέ. Ίσως να φαίνεται παλιακό, συντηρητικό ή βαρετό αλλά είναι στο χέρι σου να το μετατρέψεις σε μια προσωπική σου λειτουργία με την πινελιά που θέλεις να σφραγίσεις.

Δεν είναι κάτι που πρέπει να φαίνεται.
Είναι κάτι που πρέπει να είσαι.

Δείξε τα “δόντια” σου με χαμόγελο σε τούτη ζωή και όχι με το απειλητικό γρύλισμα του λύκου. Ακόμη και αυτό το άγριο ζώο έχει αποκτήσει τον σεβασμό για την πορεία του και τον τρόπο επιβιώνει. Αναδίδει κύρος και δεν υποβιβάζει την υπόσταση του με ύπουλα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη. Είναι ξεκάθαρο και γνωρίζει την αξία του και τις δυνάμεις του. Δείξε σεβασμό και εσύ στις δυνατότητες σου και προχώρα χωρίς αυτολύπηση. Χωρίς να μαστιγώνεσαι.

Χάραξε τα όρια σου τα χωράφια σου τα ιδιωτικά και κάνε σαφές μέχρι που μπορεί να φτάσει κάποιος. Άλλοι άνθρωποι φτάνουν μέχρι την εξώπορτα, άλλοι μέχρι το χωλ και κάποιοι έρχονται και ξαπλώνουν στο στρώμα σου σαν να τους περίμενες από καιρό.

Δεν είναι ένα παιδικό παιχνίδι μαξιλαροπόλεμου.
Είναι ένα σεντόνι καλά στρωμένο χωρίς να τσακίζει πουθενά.

Απαίτησε τον σεβασμό πρώτα από εσένα τον ίδιο. Για τον τρόπο που θα χειριστείς τον εαυτό σου, τις επιλογές σου και τις κινήσεις σου. Χτίσε μέσα σου έναν απροσπέλαστο φράχτη καλά δομημένο που απορροφά τους κραδασμούς της κακίας, της πικρόχολης κριτικής και της αρνητικής ενέργειας των ανθρώπων. Εξάλλου όλοι κάνουμε σφάλματα και έχουμε τις κακές στιγμές μας.

Εκτίμησε αυτό που πρεσβεύεις είτε το επέλεξες είτε όχι και και πορεύσου μαζί του. Είναι σύντομο το αλισβερίσι από τη μέρα που θα γεννηθείς. Επέλεξε τον σεβασμό και ζήσε όπως σου αρέσει.

   
 Ο Συγγραφέας Τάσος Βακφάρης

Ο Τάσος Βακφάρης γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Φλώρινα την άνοιξη του 1984. Εργάζεται ως αναπληρωτής σε σχολεία γενικής και ειδικής αγωγής με εξατομικευμένα προγράμματα υποστήριξης και φροντίδας παιδιών με ειδικές ανάγκες. Τα τελευταία χρόνια ζει μόνιμα και δραστηριοποιείται στη Θεσσαλονίκη. Τον Ιούλιο του 2018 απέσπασε το τρίτο βραβείο στον έβδομο παγκόσμιο διαγωνισμό ποίησης που υλοποιήθηκε από τον πολιτιστικό-κοινωνικό φορέα "Αμφικτυονία Ελληνισμού" με θέμα, ο απανταχού ελληνισμός και οι διαχρονικές του αξίες.




Η κεντρική σελίδα μου στο ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΟ μου ΜΠΛΟΚ:
Πηγή: enallaktikidrasi

Δημοσίευση σχολίου

Copyright © ΝΕΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ. Designed by John Tsipas