“ Σμύρνη η καταστροφή ”
Του Σάββα Δελημιντήρη.
Τ ‘αστέρια ξεθωριάσανε
δεν φέγγει ο ουρανός.
Κόκκινο το φεγγάρι
φωτιά και σπαραγμός.
Ο ήλιος έδωσε βροχή
,πάγωσε ,
δεν θα ‘ρθεί η αυγή ,
μόνο το αίμα είναι
καυτό
που πέφτει στο χώμα το
υγρό.
Ράγισε η Γης ,ο ουρανός
ράγισε κι η καρδιά
ξέχασε να χτυπά ..
ξέχασε να χτυπά ..
Θρήνος και προσευχή
παλεύουνε μαζί
σε μία μάχη ατέρμονη ,
ατελεύτητη ,βουβή.
Τρία μερόνυχτα σφαγής
γέμισε πτώματα η Γης !
Παντού χαμός
,καταστροφή
χάνει η μάνα το παιδί !
Φωτιά παντού ,καμένη γη
θάνατος ,μίσος ,βιασμοί
!
Η μάνα ψάχνει το παιδί
μα ειν νεκρό δίχως
πνοή.
Συμμαχική βοήθεια με
ελπίδα
καρτερούσαμε ,τον τάφο
μας
ανοίγαμε ,μα δεν το
εννοούσαμε..
Γίνανε όλοι σε εμάς
,οχτροί!
Μας έθαψαν βαθιά στην
γη!
Κεμαλικά σκυλιά για
αίμα διψασμένα ,
βάφουν την θάλασσα
ερυθρά με των νεκρών
το αίμα.
Σε πτώματα πάνω ,πατώ
τρέχω να φύγω μακριά
τρέχω μήπως σωθώ ..
μα, με πετούν στην
θάλασσα
κοντεύω να πνιγώ.
Χωρίς πατρίδα
,ξεριζωμένος
δίχως ελπίδα
,ξενιτεμένος
με δάκρυα στα μάτια τον
τόπο
μου ,κοιτώ ,...η
οικογένεια μου ,
οι φίλοι ,οι γνωστοί
,κλαίω και
συλλογούμαι ,θα είναι
ζωντανοί;
Πόνος φυλακισμένος
βαθιά μες την ψυχή ..
χαραγματιά αγιάτρευτη
καρδιά που αιμορραγεί..
τα μάτια μου ξεράθηκαν
σαν τη ξερή την γη...
σαν τη ξερή την γη...
Θεέ μου ,έλα και σώσε
με
πριν να με
καταπιεί!!!..
Το στόμα πριν ανοίξει
το τέλος πριν ν ‘αρθεί.
Η αρχική μου
σελίδα στο ανανεωμένο, γρήγορο , Λογοτεχνικό
περιβόλι!
Δημοσίευση σχολίου